Peter Vermassen is in Temse Benelux kampioen geworden, Bjorn Lison werd er vijfde!
In een enorm harde wedstrijd waarin de ene na de andere ontsnappingspoging op gang werd gebracht kwam tijdens de finale een grote groep van 18 tot stand. Zowel Peter Vermassen, David Motte en Bjorn Lison waren hier op de afspraak en misten deze vlucht niet. In de laatste ronde wist onze Peet te ontsnappen met twee medevluchters en kroonde zich na een spurt met 3 tot Benelux Kampioen binnen de rangen van de Vlaamse Wielerfederatie.
Reactie Peter Vermassen:
Tijdens het opwarmen had ik al gevoeld dat de benen niet goed waren dus was mijn idee was zo vroeg mogelijk aanvallen om de motor eens aan te laten slaan en misschien op die manier "er door te komen". Zo gebeurde ook, samen met Willem en later ook een ruimere groep probeerden we in de eerste ronde het verschil te maken. Een ronde later was het echter volledig te herdoen aangezien het niet draaide vooraan. Vooraan waren er steeds groepjes die wegreden maar niet wegbleven en steeds teruggegrepen werden door het peleton. Met nog 3 ronden te gaan dacht ik echt dat het volledig verloren was, een redelijk grote groep met alle favorieten was weg en we keken tegen een redelijke achterstand aan. Ik zei nog tegen Steve dat het verloren was maar hij zei me om er blijven in te geloven. Met het ingaan van de laatste ronde zat ik inderdaad in de voorste groep. Met de beklimming naar de watertoren zag ik vooraan een groepje wegrijden en sprong ernaartoe. Bij het links opdraaien in het veld sprong eerst Jimmy De Paepe weg met daarachter Patrick Van Ransbeeck. Ik keek op dat moment achter mij en zag dat er een klein gat was. Ik dacht in mijn eigen laat er mij naartoe springen en wie weet raken we wel weg. Zo gebeurde het ook, op de strook wind in de zij heb ik alles gegeven met het idee op de strook naar beneden te kunnen recupereren voor de sprint. Dit was een goed plan maar Patrick zat erdoor en nam op het laatst niet meer over waardoor de strook in het industriepark nog een harde dobber werd. Gelukkig was Jimmy er ook nog om het tempo nog wat hoog te houden. In de sprint kwam ik mooi uit het wiel en kon het schitterend afronden.
Toch wil ik ook wel benadrukken dat deze overwinning er niet alleen door mij gekomen is, ik moest wel op de pedalen duwen om weg te blijven maar in de achtergrond hebben de ploegmaten schitterend werk verricht door mijn vlucht af schermen. Merci Bjorn, David en Jeroen. Na Halle, Hemelveerdegem en nog wel andere koersen ook hebben we toch wel een hechtere ploeg dan in het verleden. Aldus Peter Vermassen.
In een enorm harde wedstrijd waarin de ene na de andere ontsnappingspoging op gang werd gebracht kwam tijdens de finale een grote groep van 18 tot stand. Zowel Peter Vermassen, David Motte en Bjorn Lison waren hier op de afspraak en misten deze vlucht niet. In de laatste ronde wist onze Peet te ontsnappen met twee medevluchters en kroonde zich na een spurt met 3 tot Benelux Kampioen binnen de rangen van de Vlaamse Wielerfederatie.
Reactie Peter Vermassen:
Tijdens het opwarmen had ik al gevoeld dat de benen niet goed waren dus was mijn idee was zo vroeg mogelijk aanvallen om de motor eens aan te laten slaan en misschien op die manier "er door te komen". Zo gebeurde ook, samen met Willem en later ook een ruimere groep probeerden we in de eerste ronde het verschil te maken. Een ronde later was het echter volledig te herdoen aangezien het niet draaide vooraan. Vooraan waren er steeds groepjes die wegreden maar niet wegbleven en steeds teruggegrepen werden door het peleton. Met nog 3 ronden te gaan dacht ik echt dat het volledig verloren was, een redelijk grote groep met alle favorieten was weg en we keken tegen een redelijke achterstand aan. Ik zei nog tegen Steve dat het verloren was maar hij zei me om er blijven in te geloven. Met het ingaan van de laatste ronde zat ik inderdaad in de voorste groep. Met de beklimming naar de watertoren zag ik vooraan een groepje wegrijden en sprong ernaartoe. Bij het links opdraaien in het veld sprong eerst Jimmy De Paepe weg met daarachter Patrick Van Ransbeeck. Ik keek op dat moment achter mij en zag dat er een klein gat was. Ik dacht in mijn eigen laat er mij naartoe springen en wie weet raken we wel weg. Zo gebeurde het ook, op de strook wind in de zij heb ik alles gegeven met het idee op de strook naar beneden te kunnen recupereren voor de sprint. Dit was een goed plan maar Patrick zat erdoor en nam op het laatst niet meer over waardoor de strook in het industriepark nog een harde dobber werd. Gelukkig was Jimmy er ook nog om het tempo nog wat hoog te houden. In de sprint kwam ik mooi uit het wiel en kon het schitterend afronden.
Toch wil ik ook wel benadrukken dat deze overwinning er niet alleen door mij gekomen is, ik moest wel op de pedalen duwen om weg te blijven maar in de achtergrond hebben de ploegmaten schitterend werk verricht door mijn vlucht af schermen. Merci Bjorn, David en Jeroen. Na Halle, Hemelveerdegem en nog wel andere koersen ook hebben we toch wel een hechtere ploeg dan in het verleden. Aldus Peter Vermassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten