Onkerzele Avondcriterium Beloften en Elite z/C 2010-08-01
Met David, Yorick, Jeroen, Johan, en Bjorn zet het Ter Heyde team een gespierde ploeg op poten voor wat gerust een klimkoers mag genoemd worden. 40 keer de Onkerzelestraat op, zeg maar Onkerzeleberg
Ik heb wat opzoekwerk gedaan om een paar fenomenen te verklaren. Leonie Van Dijck zag in 1933 niet minder dan 36 keer Maria verschijnen in een boom op de afslag naar de Kampstraat. Blijkt nu dat Nieken nogal vergeetachtig was en telkens als ze met de fiets boven de Onkerzelestraat kwam om naar de kerk te gaan ontdekte dat ze iets vergeten was. Haar paternoster, haar bril,haar matotteken, haar cd-speler, haar digitaal fototoestel voor in geval van een verschijning en bovendien reed ze plat met haar fiets met houten wielen. 36 keer vergat ze iets en telkens als ze boven kwam zag ze ons Lievevrouw.
Ik zou nu bij ons renners van Ter Heyde eens willen checken of ze ook ons Lievevrouw niet zagen of minstens hunne pére zoals ze in de volksmond zeggen. Zoja dan verklaart dit het één en het ander uit 1933.
Veertig keer de berg op, een kolfje naar de hand voor wie zichzelf wil opblazen en zo waren er wel wat. De Lottorenner die met een kleine voorsprong, ronden alleen afhaspelde wordt toch door een groep met daarin Kevin Van De Noortgate bijgehaald. In het peloton dat niet bijster groot is steken Johan en Bjorn al eens hun neus aan het voorvenster. Een demarrage wordt steevast gevolgd door een rondje recuperatie. Moeilijk om hier weg te komen. Half koers zowat raakt Bjorn met een viertal renners toch weg van de groep. Daarna en daarachter slaat David met een kleine groep, puur op karakter nog de kloof waardoor Johan, Jorick en Jeroen in het kleine peloton hun plaats moeten zoeken. Johan, net terug uit Spaans verlof denkt aan stoppen en aan dos cervesas maar houdt moedig vol. Op twaalf ronden voor het einde mag de grote groep spurten voor de 13de plaats. Johan ziet twee ronden ervoor de bui hangen, breekt uit zichzelf en uit de groep en houdt stand tot op de meet die in de Botermelkstraat ligt. Yorick en Jeroen eindigen mooi in de groep rond de 22ste plaats dacht ik. Onkerzele is een fietsdorp en de Botermelkstraat is genoemd naar een bekend gevoel in rennersbenen. Na driekwart wedstrijd zijn de twee vluchtersgroepen versmolten. Daarin moet zelfs ene Tony Bracke met een andere renner de rol lossen. Het groepje met Bjorn en dat met David versmelten en na een paar ronden slagen ze erin om de kopgroep bij te benen. Sterk staaltje van wilskracht. ’t Is afzien, geeft David ook na aankomst toe. Doorbijten om een paar keer de top aan de kapel te halen met de groep en samen de Kampstraat af te racen. De Kampstraat kreeg zijn naam toen Napoleon de op de gaverweiden verzamelde troepen kwam schouwen voor die naar de slag van Waterloo vertrokken.
Als aanloop naar de klim is de Botermelkstraat ook niet mals, een soort vals plat dat je niet ziet langs de kant maar voelt langs alle kanten als je koerst. Net vóór de klim moeten de renners in de remmen voor een scherpe bocht. Een rondje duurt om en bij de 2.25 minuten. Bjorn reageert een paar maal zeer attent op uitvallen maar ook hij kan niet verhinderen dat één renner het hazenpad kiest en gedurende een viertal ronden standhoudt. David bekomt nog wat van het inhaalwerk maar we hopen op een mooie plek in de spurt voor beiden. Er volgen wat schermutselingen in de rush naar de witte lijn. David eindigt net voor Bjorn, dat moet achtste of negende zijn. Fantastisch spectakel geleverd mannen in een wedstrijd die velen niet aandurfden, wegens te zwaar. Mooi ook voor de supporters!
Geert
Merci Geert, ook voor het stukje cultuur en geschiedenis!
Mooi. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten