Wanneer David begint te winnen blijft het meestal niet bij één zege, dit is vandaag nog maar eens bewezen. Na zijn zege eergisteren te Bellingen was hij ook vandaag de beste te Aalst.
Net als in Bellingen vertrok een tamelijk ruime kopgroep met daarbij 2 Terheyde renners naast David was ook Johan De Roeck van in het begin van de wedstrijd mee in de vuurlinie.
In de finale reed Motte op een ook voor zichzelf onverwacht moment weg en reed solo naar de overwinning.
Reeds zijn zesde overwinning van dit seizoen.
Proficiat aan het team in Aalst!
zondag 31 juli 2011
Mettepenningen blikt tevreden terug
Ik heb het gehaald! En dan nog op een manier waarvan ik eerst enkel durfde dromen. Ik was voorzien op spaakbreuken, kettingbreuken, lekke banden, kapotte derraileurpad, geschaafde knieën... Alles had ik bij om herstellingswerken zo snel mogelijk te kunnen uitvoeren. En zeer gelukkig was ik gisteren aan de aankomst van de laatste etappe dat ik geen van al deze dingen heb voorgehad. Ik heb deze challenge uitgereden, zonder valpartijen, geen lekke banden. Geen enkele etappe last gehad van krampen. Alles super ingedeeld. Meer tevreden van mijn prestatie kan ik niet zijn. Ik eindigde de laatste etappe op de 44e plaats in de solo man categorie en 51e van alle solo rijders. Ik schuif blijkbaar elke dag dichter naar voor in de uitslag. Het eindresultaat: 46e solo man op 93 (de categorie solo man waren alle mannen jonger dan 40jaar) van alle solo rijders eindigde ik 56e op 125
Ik eindigde ietsje achter onze Belgische mountainbike marathonkampioene Kim Saenen die elke etappe kon winnen bij de solo woman. (voor de tweede vrouw dus). Tussen de vrouwen zat oa ook Ivonne Kraft, voormalig wereldkampioene mtb. De laatste etappe werd na het eerste uur verstoord door een zware regenbui, hierdoor werd het nog gevaarlijker door de gladde kleigrond. Gelukkig droogde het nadien op. We kregen een tussenstuk van 15km op de baan. Hier konden we met een groepje ronddraaien en een aardig tempo maken. Uiteindelijk heb ik het grootste deel van deze groep kunnen achterlaten op enkele technische stroken maar enkele jongens bleven te lang naar mijn goesting aanklampen en deden geen kopwerk meer. De aankomst was opnieuw op de flank waarop de proloog gehouden werd, ik wist dat het dus nog een moeilijke afdaling ging worden. In de laatste klim naar de top van deze berg heb ik niet meer getemporiseerd en á block gereden in de hoop mijn twee achtervolgers kwijt te spelen. Boven aangekomen zat er nog steeds 1 tegenstander in mijn wiel. Het zou dus in de afdaling moeten gebeuren of in de sprint. De andere renner reed op een volledig geveerde fiets maar toch viel ik voluit aan in de afdaling. Met alle remmen los stoof ik de zeer technische afdaling af, ik mag eigenlijk niet meer denken aan de risico's die ik daar genomen heb, maar het had resultaat. Ik had voldoende voorsprong opgebouwd om een spurtje te vermijden. Ik heb gedurende deze challenge zoveel fun beleefd aan mijn sport. Dit is wat ik het liefste doe! Dit was nog maar het begin! Geef me nog enkele jaren en ik heb genoeg kracht om de wereld te verzetten.
Misschien is dit nog een goede gelegenheid om enkele mensen te bedanken. Eerst en vooral Birgit, voor alles wat ze voor me doet. Ook mijn ouders, voor alle mogelijkheden die ik gedurende heel mijn leven al gekregen heb om mezelf te ontwikkelen tot wie ik ben. De familie Wauters om de voorzet tot het fietsen te geven en voor de vele trainingsritten die we samen deden. Jan Gettemans, voor alle technische steun, alle tips en mtb-lessen die ik van hem al mogen leren heb. Bedankt allemaal, jullie zijn de fundamenten van deze resultaten!!
Ik eindigde ietsje achter onze Belgische mountainbike marathonkampioene Kim Saenen die elke etappe kon winnen bij de solo woman. (voor de tweede vrouw dus). Tussen de vrouwen zat oa ook Ivonne Kraft, voormalig wereldkampioene mtb. De laatste etappe werd na het eerste uur verstoord door een zware regenbui, hierdoor werd het nog gevaarlijker door de gladde kleigrond. Gelukkig droogde het nadien op. We kregen een tussenstuk van 15km op de baan. Hier konden we met een groepje ronddraaien en een aardig tempo maken. Uiteindelijk heb ik het grootste deel van deze groep kunnen achterlaten op enkele technische stroken maar enkele jongens bleven te lang naar mijn goesting aanklampen en deden geen kopwerk meer. De aankomst was opnieuw op de flank waarop de proloog gehouden werd, ik wist dat het dus nog een moeilijke afdaling ging worden. In de laatste klim naar de top van deze berg heb ik niet meer getemporiseerd en á block gereden in de hoop mijn twee achtervolgers kwijt te spelen. Boven aangekomen zat er nog steeds 1 tegenstander in mijn wiel. Het zou dus in de afdaling moeten gebeuren of in de sprint. De andere renner reed op een volledig geveerde fiets maar toch viel ik voluit aan in de afdaling. Met alle remmen los stoof ik de zeer technische afdaling af, ik mag eigenlijk niet meer denken aan de risico's die ik daar genomen heb, maar het had resultaat. Ik had voldoende voorsprong opgebouwd om een spurtje te vermijden. Ik heb gedurende deze challenge zoveel fun beleefd aan mijn sport. Dit is wat ik het liefste doe! Dit was nog maar het begin! Geef me nog enkele jaren en ik heb genoeg kracht om de wereld te verzetten.
Misschien is dit nog een goede gelegenheid om enkele mensen te bedanken. Eerst en vooral Birgit, voor alles wat ze voor me doet. Ook mijn ouders, voor alle mogelijkheden die ik gedurende heel mijn leven al gekregen heb om mezelf te ontwikkelen tot wie ik ben. De familie Wauters om de voorzet tot het fietsen te geven en voor de vele trainingsritten die we samen deden. Jan Gettemans, voor alle technische steun, alle tips en mtb-lessen die ik van hem al mogen leren heb. Bedankt allemaal, jullie zijn de fundamenten van deze resultaten!!
vrijdag 29 juli 2011
DAVID WINT IN BELLINGEN
David heeft iets met Bellingen. Al een heel aantal jaren geleden behaalde hij er zijn eerste zege van zijn wielercarriere, vorig jaar won hij op indrukwekkende wijze en ook dit jaar klaarde hij de klus.
Het moet na zo'n 15km koers geweest zijn dat de goeie vlucht vertrok van een kleine 20 renners. Voor Terheyde waren David en Wim aan boord.
Aangezien het grote aantal vluchters was het voorin moeilijk organisatie te vinden en waren er veel pogingen om de groep te schiften. David was goed vandaag en was in elke vlucht van belang mee. Zo ook in de laatste ronde die hij in een kopgroep van 4 afwerkte en de sprint naar zijn hand zette.
Proficiat aan het team in Bellingen!
In het peloton finishte Yorick en Johan eveneens nog binnen de prijzen, Bjorn reed lek.
Ook in de categorie die uitdraaide op een massaspurt wist Wouter De Cleer zich nog binnen de prijzen te rijden.
Het moet na zo'n 15km koers geweest zijn dat de goeie vlucht vertrok van een kleine 20 renners. Voor Terheyde waren David en Wim aan boord.
Aangezien het grote aantal vluchters was het voorin moeilijk organisatie te vinden en waren er veel pogingen om de groep te schiften. David was goed vandaag en was in elke vlucht van belang mee. Zo ook in de laatste ronde die hij in een kopgroep van 4 afwerkte en de sprint naar zijn hand zette.
Proficiat aan het team in Bellingen!
In het peloton finishte Yorick en Johan eveneens nog binnen de prijzen, Bjorn reed lek.
Ook in de categorie die uitdraaide op een massaspurt wist Wouter De Cleer zich nog binnen de prijzen te rijden.
Jeroen finisht 44ste in Poolse MTB 6daagse
Jeroen heeft zijn Pools avontuur tot een goed einde weten te brengen en eindigde 44ste van 125deelnemers.
Heel knap gedaan Jeroen!
Later meer.
Heel knap gedaan Jeroen!
Later meer.
donderdag 28 juli 2011
Blog 4 van Jeroen's Poolse MTB Challenge
Enkele dagen verder! Parijs komt dichter ;-) Morgen al de laatste etappe.
De eerste etappe van 100km heb ik redelijk goed verteerd. Maar er werd ons de dag nadien een "zware" etappe voorgeschoteld! Wat moesten we ons daarbij voorstellen na net 100km tegen 15km/uur af gelegd te hebben? Ondertussen hebben we hier al door dat met een zware of moeilijke etappe vooral technisch bedoeld wordt. De tweede etappe had wel de langste klim van de hele challenge in peto. We moesten een klim doen van 11km, op deze afstand overbrugden we 580HM om uit te komen op een hoogte van 1286m, tevens het hoogste punt van de challenge. Dit werd direct gevolgd door een zeer moeilijke en technische afdaling van 1.5km lang. Dit was echt super fun. Hier kon ik alles blijven rijden en dikwijls anderen die te voet afdaalde inhalen.
Dat afdalen is met niets te vergelijken wat we in eigen land kunnen krijgen. Zelfs in de ardennen heb je zo geen afdalingen. Fun tot en met, heel technisch. Sommige afdalingen zijn zo stijl dat ik bijna met de top van mijn zadel aan mijn kin kom, je zit dan echt achter je achterwiel, onvoorstelbaar! Full suspention is hier wel een zaligheid, mijn grote wielen zijn een beetje een gulden middenweg. Deze tweede etappe was 70km lang met 2740HM en legde ik af op 5u28, dit is 12.5km per uur. ik eindigde op de 50e plaats in mijn categorie.
De derde etappe was een heel pak korter, 59km en 2302HM. Deze startte met een Lap of honour van 2km in de stadskern. Ook hier kon ik dankzij mijn koerservaring opschuiven tot helemaal vooraan in het peleton. Vrij snel begon het klimwerk. We klommen meteen tot 922m hoogte waarna er weer een zeer technische downhill kwam. Hier reden we nog met vrij veel op elkaar wat het nog extra spannend maakte. Ik dacht dat ik voor niet veel mensen moest onderdoen op technisch vlak, maar hier zijn renners met zelfmoordneigingen denk ik als ik hen die afdalingen zie afvliegen. Mijn skills zijn deze week fameus verbeterd! Wat ik hier geleerd heb is de beste leerschool die je zich kan voorstellen.
Zoals alle etappes waren er klimmen en afdalingen die bijna onmogelijk te berijden zijn en waar ik (en de meesten) te voet op of af moest.
Deze etappe legde ik af op 4u04 waarmee ik terug aan 15km/uur kwam zoals de eerste dag. In deze etappe eindigde ik op de 55e plaats.
De 4e etappe, vandaag, werd ook omschreven als zeer gevaarlijk. In de roadbook stond geschreven: There has been a remarkable number of accidents and falling-downs for the last 5 years. Deze etappe zou ook zeer zwaar worden wegens het constant op en neer gaan van de weg. Geen recuperatiepauzes. Op een gegeven moment moesten we over een oude aquaduct van 2.5m breed die redelijk hoog boven de grond hing, aan de kanten geen afsluiting of andere bescherming. Vlak achter deze brug moesten we afdalen in de ravijn vlak onder de aquaduct, hier stonden zeer veel toeschouwers... Ik heb mezelf hier overtroffen en ben wijslijk aan het stijlste stuk van de afdaling afgestapt (wat toen trouwens ook al niet meer makkeljk was) en te voet verder afgedaald. Bijna was ik in de val gelopen en had ik me laten opjutten door de toeschouwers. Geregeld op deze tocht waren er enorm technische beklimmingen, maar ik vind het vaak makkelijker om te blijven fietsen dan om te voet te gaan. Boomwortels oprijden ligt me goed. Vandaag kon ik lang in het sog van Kim Saenen blijven rijden, zij staat aan de leiding bij de vrouwen en mag daardoor vooraan in de boxen starten maar door een lekke band kwam ik vlak bij haar rijden. Uiteindelijk heb ik een belg geholpen wiens derailleurpad afgebroken was, hij had ook een Niner en ik had zo een pad op zak. Hierdoor verloor ik 4min op Kim. Dit parcours lag me zeer goed, de snelle opeenvolgingen van de beklimmingen en afdalingen verteerde ik beter dan die ellendig lange klimmen waar maar geen einde aan lijkt te komen... Hierdoor eindigde ik vandaag op de 43e plaats en schuif ik op naar de 47e plaats in het algemene classement Dit was mijn beste resultaat tot nu toe. Mijn directe achtervolger zit 4min44 achter op mij en ik zit op 2min en 12 van mijn voorganger. Morgen de laaste etappe. Ik hoop dat alles even vlot blijft gaan dan de voorbije week. Zonder materiaalschade of ongevallen over die finishlijn rijden en de finisher-shirt in ontvangst nemen! Ik kijk er naar uit! Emoties zullen loskomen, dat voel ik nu al ;-)
Morgenavond slaap ik opnieuw in het eerste hotel, daar had ik vorige week ook internet, dus jullie horen van mij!
De eerste etappe van 100km heb ik redelijk goed verteerd. Maar er werd ons de dag nadien een "zware" etappe voorgeschoteld! Wat moesten we ons daarbij voorstellen na net 100km tegen 15km/uur af gelegd te hebben? Ondertussen hebben we hier al door dat met een zware of moeilijke etappe vooral technisch bedoeld wordt. De tweede etappe had wel de langste klim van de hele challenge in peto. We moesten een klim doen van 11km, op deze afstand overbrugden we 580HM om uit te komen op een hoogte van 1286m, tevens het hoogste punt van de challenge. Dit werd direct gevolgd door een zeer moeilijke en technische afdaling van 1.5km lang. Dit was echt super fun. Hier kon ik alles blijven rijden en dikwijls anderen die te voet afdaalde inhalen.
Dat afdalen is met niets te vergelijken wat we in eigen land kunnen krijgen. Zelfs in de ardennen heb je zo geen afdalingen. Fun tot en met, heel technisch. Sommige afdalingen zijn zo stijl dat ik bijna met de top van mijn zadel aan mijn kin kom, je zit dan echt achter je achterwiel, onvoorstelbaar! Full suspention is hier wel een zaligheid, mijn grote wielen zijn een beetje een gulden middenweg. Deze tweede etappe was 70km lang met 2740HM en legde ik af op 5u28, dit is 12.5km per uur. ik eindigde op de 50e plaats in mijn categorie.
De derde etappe was een heel pak korter, 59km en 2302HM. Deze startte met een Lap of honour van 2km in de stadskern. Ook hier kon ik dankzij mijn koerservaring opschuiven tot helemaal vooraan in het peleton. Vrij snel begon het klimwerk. We klommen meteen tot 922m hoogte waarna er weer een zeer technische downhill kwam. Hier reden we nog met vrij veel op elkaar wat het nog extra spannend maakte. Ik dacht dat ik voor niet veel mensen moest onderdoen op technisch vlak, maar hier zijn renners met zelfmoordneigingen denk ik als ik hen die afdalingen zie afvliegen. Mijn skills zijn deze week fameus verbeterd! Wat ik hier geleerd heb is de beste leerschool die je zich kan voorstellen.
Zoals alle etappes waren er klimmen en afdalingen die bijna onmogelijk te berijden zijn en waar ik (en de meesten) te voet op of af moest.
Deze etappe legde ik af op 4u04 waarmee ik terug aan 15km/uur kwam zoals de eerste dag. In deze etappe eindigde ik op de 55e plaats.
De 4e etappe, vandaag, werd ook omschreven als zeer gevaarlijk. In de roadbook stond geschreven: There has been a remarkable number of accidents and falling-downs for the last 5 years. Deze etappe zou ook zeer zwaar worden wegens het constant op en neer gaan van de weg. Geen recuperatiepauzes. Op een gegeven moment moesten we over een oude aquaduct van 2.5m breed die redelijk hoog boven de grond hing, aan de kanten geen afsluiting of andere bescherming. Vlak achter deze brug moesten we afdalen in de ravijn vlak onder de aquaduct, hier stonden zeer veel toeschouwers... Ik heb mezelf hier overtroffen en ben wijslijk aan het stijlste stuk van de afdaling afgestapt (wat toen trouwens ook al niet meer makkeljk was) en te voet verder afgedaald. Bijna was ik in de val gelopen en had ik me laten opjutten door de toeschouwers. Geregeld op deze tocht waren er enorm technische beklimmingen, maar ik vind het vaak makkelijker om te blijven fietsen dan om te voet te gaan. Boomwortels oprijden ligt me goed. Vandaag kon ik lang in het sog van Kim Saenen blijven rijden, zij staat aan de leiding bij de vrouwen en mag daardoor vooraan in de boxen starten maar door een lekke band kwam ik vlak bij haar rijden. Uiteindelijk heb ik een belg geholpen wiens derailleurpad afgebroken was, hij had ook een Niner en ik had zo een pad op zak. Hierdoor verloor ik 4min op Kim. Dit parcours lag me zeer goed, de snelle opeenvolgingen van de beklimmingen en afdalingen verteerde ik beter dan die ellendig lange klimmen waar maar geen einde aan lijkt te komen... Hierdoor eindigde ik vandaag op de 43e plaats en schuif ik op naar de 47e plaats in het algemene classement Dit was mijn beste resultaat tot nu toe. Mijn directe achtervolger zit 4min44 achter op mij en ik zit op 2min en 12 van mijn voorganger. Morgen de laaste etappe. Ik hoop dat alles even vlot blijft gaan dan de voorbije week. Zonder materiaalschade of ongevallen over die finishlijn rijden en de finisher-shirt in ontvangst nemen! Ik kijk er naar uit! Emoties zullen loskomen, dat voel ik nu al ;-)
Morgenavond slaap ik opnieuw in het eerste hotel, daar had ik vorige week ook internet, dus jullie horen van mij!
Tijdrit tweedaagse Bellingen
Met een mooie delegatie van 5 renners ging Terheyde van start in deze tweedaagse op een boogscheut van onze hoofdsponsor.
De eerste dag bestond uit een 8km lange tijdrit in lijn. Het parcours werd gekenmerkt door het glooiende landschap van het mooie Pajottenland.
Er kwamen heel wat tijdritspecialisten op af, onze renners moesten het doen met hun standard wegfiets daar vele concurrenten met tijdritjuweeltjes aan de start verschenen.
De resultaten +/-8km
Cat. A:
11. David - 9min55sec
16. Yorick - 10min9sec
18. Wim - 10min11sec
22. Uwe - 11min16sec
Cat. C:
10. Wouter De Cleer 10min53sec
De eerste dag bestond uit een 8km lange tijdrit in lijn. Het parcours werd gekenmerkt door het glooiende landschap van het mooie Pajottenland.
Er kwamen heel wat tijdritspecialisten op af, onze renners moesten het doen met hun standard wegfiets daar vele concurrenten met tijdritjuweeltjes aan de start verschenen.
De resultaten +/-8km
Cat. A:
11. David - 9min55sec
16. Yorick - 10min9sec
18. Wim - 10min11sec
22. Uwe - 11min16sec
Cat. C:
10. Wouter De Cleer 10min53sec
woensdag 27 juli 2011
Tijdrit Bellingen
Info tijdrit Bellingen:
Start Terlindenhof Heikruis (kasseitjes)
Aankomst: 8km verderop feesTtent Bellingen
Starturen:
Wouter: 15u40min
Yorick: 16u15min
Wim: 16u30min
Uwe: 16u32min
David: 16u35min
Deze tijdrit is de eerste etappe van een tweedaagse te Bellingen. De tweede rit is een gewone koers daags nadien.
Start Terlindenhof Heikruis (kasseitjes)
Aankomst: 8km verderop feesTtent Bellingen
Starturen:
Wouter: 15u40min
Yorick: 16u15min
Wim: 16u30min
Uwe: 16u32min
David: 16u35min
Deze tijdrit is de eerste etappe van een tweedaagse te Bellingen. De tweede rit is een gewone koers daags nadien.
maandag 25 juli 2011
Blog 3: 1ste ritSudety MTB Challenge
De eerste etappe werd vandaag gereden, we zouden 96km en 2500 hm voorgeschoteld krijgen. Deze etappe werd door de organisatie omschreven als de makkelijkste, maar wel de langste.
De 30 beste van de proloog mochten in de boxen starten, ik dus niet. de eerste km's werden verreden in de stadskern van Kudowa. Ik vermoed door mijn koerservaring bij de VWF kon ik vrij makkelijk opschuiven tot een beter plekje vooraan in het peleton voor we het veld indoken. Vanaf daar begon het klimwerk. We moesten bijna direct door een riviertje van 40cm diep, direct alles goed nat. In het begin reed ik mee met de mannen die rondom mij reden, mijn hartslag steeg hierdoor al vrij snel boven de 180. In een normale chronorit zou ik zo lang mogelijk blijven aanklampen maar vandaag ging er steeds door mijn hoofd " Parijs is nog ver" Rekening houdende met de komende dagen heb ik dus naar een rustig tempo gezocht. Op sommige klimmen was dit zeer moeilijk want dan moest je al stevig in het rood rijden om gewoon niet omver te vallen. Er waren, vooral int begin, technische klimmen waar ik dankzij voldoende grip van mijn banden(nobby nic dubbel defence) en grote wielen kon blijven rijden waar andere te voet stonden. Naar het einde toe heb ik ook dikwijls gewandeld op zeer moeilijke stukken om de benen hierop in de mate van het mogelijke te sparen. Veel recuperatie was er eigenlijk niet. Toch niet voor de beenspieren. In de klimmen deden de benen zeer van op de pedalen te duwen, in de afdaling deden de benen zeer van als demping te werken om de putten op te vangen, daarbij kwam op de duur ook nog dat de armen zelf verzuurde door mijn lichaam naar achter te moeten duwen wanneer ik moest remmen voor putten en bochten. Ik ben eigenlijk tevreden over de dag want ik heb kunnen rijden zonder krampen te krijgen, wel even een hongerklop in de namiddag, maar dat komt doordat we geen middagmaal eten... Morgenvroeg aan het ontbijt proberen om wat meer te eten. Hopelijk is het ontbijt in dit hotel beter.
Ik ben op mijn gps 6u20 gefietst, dit is zonder de pauzes aan bevoorrading meegeteld. In totaal heb ik er 6u40 over gereden en ik behaalde hiermee een 75e plaats bij de solorijders algemeen( op125) en 53 in -30j. De voorziene 96km waren er uiteindelijk 102km en 2658hm
Morgen krijgen we 70km voorgeschoteld en 2700hm. Hierin zit de langste klim van de hele week: 11km en 520hm en ook een zeer moeiljke en gevaarlijke afdaling van 1.5km.
Tot morgen, hopelijk heb ik in het volgende hotel ook weer internet.
De 30 beste van de proloog mochten in de boxen starten, ik dus niet. de eerste km's werden verreden in de stadskern van Kudowa. Ik vermoed door mijn koerservaring bij de VWF kon ik vrij makkelijk opschuiven tot een beter plekje vooraan in het peleton voor we het veld indoken. Vanaf daar begon het klimwerk. We moesten bijna direct door een riviertje van 40cm diep, direct alles goed nat. In het begin reed ik mee met de mannen die rondom mij reden, mijn hartslag steeg hierdoor al vrij snel boven de 180. In een normale chronorit zou ik zo lang mogelijk blijven aanklampen maar vandaag ging er steeds door mijn hoofd " Parijs is nog ver" Rekening houdende met de komende dagen heb ik dus naar een rustig tempo gezocht. Op sommige klimmen was dit zeer moeilijk want dan moest je al stevig in het rood rijden om gewoon niet omver te vallen. Er waren, vooral int begin, technische klimmen waar ik dankzij voldoende grip van mijn banden(nobby nic dubbel defence) en grote wielen kon blijven rijden waar andere te voet stonden. Naar het einde toe heb ik ook dikwijls gewandeld op zeer moeilijke stukken om de benen hierop in de mate van het mogelijke te sparen. Veel recuperatie was er eigenlijk niet. Toch niet voor de beenspieren. In de klimmen deden de benen zeer van op de pedalen te duwen, in de afdaling deden de benen zeer van als demping te werken om de putten op te vangen, daarbij kwam op de duur ook nog dat de armen zelf verzuurde door mijn lichaam naar achter te moeten duwen wanneer ik moest remmen voor putten en bochten. Ik ben eigenlijk tevreden over de dag want ik heb kunnen rijden zonder krampen te krijgen, wel even een hongerklop in de namiddag, maar dat komt doordat we geen middagmaal eten... Morgenvroeg aan het ontbijt proberen om wat meer te eten. Hopelijk is het ontbijt in dit hotel beter.
Ik ben op mijn gps 6u20 gefietst, dit is zonder de pauzes aan bevoorrading meegeteld. In totaal heb ik er 6u40 over gereden en ik behaalde hiermee een 75e plaats bij de solorijders algemeen( op125) en 53 in -30j. De voorziene 96km waren er uiteindelijk 102km en 2658hm
Morgen krijgen we 70km voorgeschoteld en 2700hm. Hierin zit de langste klim van de hele week: 11km en 520hm en ook een zeer moeiljke en gevaarlijke afdaling van 1.5km.
Tot morgen, hopelijk heb ik in het volgende hotel ook weer internet.
Gelukkige verjaardag Johan De Roeck!
Secretaris en renner Terheyde Cycling Team - Pajottenland Sportief
zondag 24 juli 2011
Jeroen blog 2 uit MTB Challenge Polen
Zeer goed geslapen deze nacht. Kon ook moeilijk anders na die vermoeiende autorit. Dat gaat hier precies nog het allerzwaarste worden van heel de onderneming denk ik...
Deze morgen op tijd opgestaan om mijn ontbijt niet te missen. Het ontbijt hier in mijn hotel stelde niet zo heel veel voor in vergelijking met wat ik hoorde van de andere belgen waar ik al vriendjes mee gemaakt heb.
Rond de middag ben ik dan vertrokken om de proloog eens te gaan verkennen. En maar goed ook blijkt later, want het was niet van de poes!
Het was zoals je kan verwachten als je op 8km 500hoogtemeters moet overwinnen. Stijl bergop van begin tot einde met in het midden een korte afdaling van een skipiste.
Ik kon op alle technische stukken bovenrijden behalve op 1 stukje dat enorm stijl was en nog met boomwortels en dikke natte stenen. Ik hoopte dat het in de echte proloog wel zou lukken dus ik heb dit niet opnieuw geprobeerd. Iets verder kwam een korte maar technische afdaling waarbij je dan nog enkele bomen moest ontwijken. Hier heb ik even moeten slikken maar ben er toch afgereden. Boven op de top was het vrij koud, voor de 2e keer op korte tijd kom ik op een bergtop zonder jasje om aan de afdaling te beginnen. (vorige keer was op de mont Ventoux 2weken geleden). Kim Saenen, onze Belgische kampioene MTBmarathon vertrok 3min na mij en zij had een begeleider die haar boven aan de finish zou opwachten. Hier heb ik al mijn charmes gebruikt om mijn jasje met hem mee te geven zodat ik dat na de proloog kon aandoen om terug naar beneden te komen.
Uiteindelijk heb ik officieel 37min 56sec gereden op de 8,200km. De beste van vandaag was ervanaf op 28min. Tim Weylandt van het profteam "Milka Trek" Dit is het team van voormalig olympisch mtb kampioen Bart Brentjens. Ook hij neemt deel aan deze wedstrijd. Hij heeft reeds enkele malen de fameuze Crocodile Trophy in Australië op zijn palmares staan.
Met mijn tijd van 37:56 was ik trouwens 7sec sneller dan Kim Saenen die de proloog bij de dames won.
Ahja, uiteindelijk ben ik tijdens de proloog op dat moeilijke stukje weer niet boven geraakt.(gebrek aan talent zullen sommigen weer denken) Hier zat nu een andere van "Milka trek" in mijn wielen en door me op te jagen maakte ik een stuurfoutje. Hierdoor kwam mijn achtervolger zijn pedaal in mijn wiel maar gelukkig zonder erg, geen spaken kapot.
Morgen 96km 2504HM, blijkbaar wordt dit de langste maar wel minst technische rit van allemaal. Ik probeer jullie op de hoogte te houden.
Groetjes Jeroen
Deze morgen op tijd opgestaan om mijn ontbijt niet te missen. Het ontbijt hier in mijn hotel stelde niet zo heel veel voor in vergelijking met wat ik hoorde van de andere belgen waar ik al vriendjes mee gemaakt heb.
Rond de middag ben ik dan vertrokken om de proloog eens te gaan verkennen. En maar goed ook blijkt later, want het was niet van de poes!
Het was zoals je kan verwachten als je op 8km 500hoogtemeters moet overwinnen. Stijl bergop van begin tot einde met in het midden een korte afdaling van een skipiste.
Ik kon op alle technische stukken bovenrijden behalve op 1 stukje dat enorm stijl was en nog met boomwortels en dikke natte stenen. Ik hoopte dat het in de echte proloog wel zou lukken dus ik heb dit niet opnieuw geprobeerd. Iets verder kwam een korte maar technische afdaling waarbij je dan nog enkele bomen moest ontwijken. Hier heb ik even moeten slikken maar ben er toch afgereden. Boven op de top was het vrij koud, voor de 2e keer op korte tijd kom ik op een bergtop zonder jasje om aan de afdaling te beginnen. (vorige keer was op de mont Ventoux 2weken geleden). Kim Saenen, onze Belgische kampioene MTBmarathon vertrok 3min na mij en zij had een begeleider die haar boven aan de finish zou opwachten. Hier heb ik al mijn charmes gebruikt om mijn jasje met hem mee te geven zodat ik dat na de proloog kon aandoen om terug naar beneden te komen.
Uiteindelijk heb ik officieel 37min 56sec gereden op de 8,200km. De beste van vandaag was ervanaf op 28min. Tim Weylandt van het profteam "Milka Trek" Dit is het team van voormalig olympisch mtb kampioen Bart Brentjens. Ook hij neemt deel aan deze wedstrijd. Hij heeft reeds enkele malen de fameuze Crocodile Trophy in Australië op zijn palmares staan.
Met mijn tijd van 37:56 was ik trouwens 7sec sneller dan Kim Saenen die de proloog bij de dames won.
Ahja, uiteindelijk ben ik tijdens de proloog op dat moeilijke stukje weer niet boven geraakt.(gebrek aan talent zullen sommigen weer denken) Hier zat nu een andere van "Milka trek" in mijn wielen en door me op te jagen maakte ik een stuurfoutje. Hierdoor kwam mijn achtervolger zijn pedaal in mijn wiel maar gelukkig zonder erg, geen spaken kapot.
Morgen 96km 2504HM, blijkbaar wordt dit de langste maar wel minst technische rit van allemaal. Ik probeer jullie op de hoogte te houden.
Groetjes Jeroen
Jeroen blog 1 uit MTB Challenge Polen
Gisteren om 6u thuis vertrokken voor een autorit van 1200km nr Polen.
Het zou simpel zijn, hier in Denderleeuw rijd ik de E40 op en in Polen vlak bij het dorpje waar de start gegeven word rijd ik daar weer af...
Maar dan de realiteit: Luik Aachen, Köln dat was makkelijk te volgen, maar daarna was het de ene na de andere autostrade op en af. En de benaming E40 stond bijna nooit aangeduid. Enkel op de km-bordjes langs de kant van de weg kon ik nog zien dat ik juist was. Lang leve mijn GPS (Ik mag me niet voorstellen wat ik zou moeten doen moest die het op een moment begeven hebben) Gelukkig had ik ook een lijstje met alle grote steden waar die E40 passeerde. Op sommige plaatsen was die E40 blijkbaar vernieuwd, en verplaatst, want dan was de GPS volledig de kluts kwijt en wist hij niet meer waar ik zat. Maar uiteindelijk een verlossing, op mijn GPS verscheen opeens "560km rechtdoor" dan was ik op mijn gemak... Toen ik uiteindelijk het einde begon te naderen begreep ik niet goed waarom mijn gps zo een laat aankomst uur gaf. Ik reed met een gemiddelde snelheid van 100km/uur maar voor de laatste 200km zou ik nog 3u20 nodig hebben. Begrijpen wie begrijpen kan... Tot ik uiteindelijk de E40 moest verlaten met nog 120km voor de boeg. Ik kwam op een kleine steenweg waar de max snelheid 50km/u was met zeer veel verkeerslichten... Om zot te worden.
Na 13u rijden ben ik toegekomen in het dorpje, volledig gebroken. Alleen zo lang in nen auto zitten is echt pokke saai!
Ik kon me toen in het "office" gaan inschrijven, en dan nr het hotelletje. Ik vroeg aan de receptioniste waar de garage was voor de fietsen te plaatsen, "Oh zet hem op de gang of het balkon" was haar antwoord. Mooi niet dus.
Straks de proloog. Bart Brentjens trapt af om 14u, ik start om 15u23, Ik heb enkele belgen gesproken die het gisteren verkend hebben, 1van hen had al na 3km platte band. Op het steilste stuk is het blijkbaar 30% omhoog... dat beloofd!
Deze avond slaap ik weer in ditzelfde hotel dus dan kan ik hopelijk nog steeds op het net van het café, morgen na de eerste etappe is het een ander hotel. Hopelijk heb ik daar ook internet.
Vrijdagavond na de laatste etappe komen we weer in dit dorp toe en slaap ik weer in deze kamer.
Alle info op http://www.mtbchallenge.com/
Het zou simpel zijn, hier in Denderleeuw rijd ik de E40 op en in Polen vlak bij het dorpje waar de start gegeven word rijd ik daar weer af...
Maar dan de realiteit: Luik Aachen, Köln dat was makkelijk te volgen, maar daarna was het de ene na de andere autostrade op en af. En de benaming E40 stond bijna nooit aangeduid. Enkel op de km-bordjes langs de kant van de weg kon ik nog zien dat ik juist was. Lang leve mijn GPS (Ik mag me niet voorstellen wat ik zou moeten doen moest die het op een moment begeven hebben) Gelukkig had ik ook een lijstje met alle grote steden waar die E40 passeerde. Op sommige plaatsen was die E40 blijkbaar vernieuwd, en verplaatst, want dan was de GPS volledig de kluts kwijt en wist hij niet meer waar ik zat. Maar uiteindelijk een verlossing, op mijn GPS verscheen opeens "560km rechtdoor" dan was ik op mijn gemak... Toen ik uiteindelijk het einde begon te naderen begreep ik niet goed waarom mijn gps zo een laat aankomst uur gaf. Ik reed met een gemiddelde snelheid van 100km/uur maar voor de laatste 200km zou ik nog 3u20 nodig hebben. Begrijpen wie begrijpen kan... Tot ik uiteindelijk de E40 moest verlaten met nog 120km voor de boeg. Ik kwam op een kleine steenweg waar de max snelheid 50km/u was met zeer veel verkeerslichten... Om zot te worden.
Na 13u rijden ben ik toegekomen in het dorpje, volledig gebroken. Alleen zo lang in nen auto zitten is echt pokke saai!
Ik kon me toen in het "office" gaan inschrijven, en dan nr het hotelletje. Ik vroeg aan de receptioniste waar de garage was voor de fietsen te plaatsen, "Oh zet hem op de gang of het balkon" was haar antwoord. Mooi niet dus.
Straks de proloog. Bart Brentjens trapt af om 14u, ik start om 15u23, Ik heb enkele belgen gesproken die het gisteren verkend hebben, 1van hen had al na 3km platte band. Op het steilste stuk is het blijkbaar 30% omhoog... dat beloofd!
Deze avond slaap ik weer in ditzelfde hotel dus dan kan ik hopelijk nog steeds op het net van het café, morgen na de eerste etappe is het een ander hotel. Hopelijk heb ik daar ook internet.
Vrijdagavond na de laatste etappe komen we weer in dit dorp toe en slaap ik weer in deze kamer.
Alle info op http://www.mtbchallenge.com/
zaterdag 23 juli 2011
Anne en Kaatje halen plaats 1 en 2 bij de dames in Bogaarden
Vandaag stonden voor de joggers van Terheyde Bogaarden op het programma. Een klassieker in de jogging wereld en een goede 300lopers aan de start. Toch brengt Bogaarden een best zwaar parcours met in één ronde van 5km 3 beklimmingen waarvan de laatste een enorm lastige!
Elien, Hugo, Mark, Anne, Kaatje, Sofie en Ulrike aan de start van de 5km, Wim ging vandaag een extra uitdaging aan door voor de lange 15km te kiezen.
Kaatje en Anne hielden er onder hun tweetjes een strak tempo op na. Anne kon zelfs nog een spurtje trekken en kwam als eerste dame over de meet van de 5km in een tijd van 23min19sec. Twintig tellen later nam Kaatje de tweede plaats in beslag. Schitterend succes voor ons team na de dubbelslag in Herfelingen vorige week.
Wim was intussen al bezig aan de tweede van drie ronden en kon het schema van 20min per ronde tamelijk goed aanhouden.
Wim zou de 15km afwerken in 58min16sec en behaalt hiermee een 11de plaats op 83 deelnemers.
Uitslag 5km 216 deelnemers!
50. Anne Herickx - 23min19sec
56. Kaatje Dermaut - 23min40sec
71. Ulrike Krikilion - 24min55sec
99. Mark Blaton - 27min12sec
184. Sofie Van Valckenborgh - 32min58sec
190. Hugo Blaton - 33min43sec
200. Elien Blaton - 35min12sec
Uitslag 15km 83 deelnemers:
11. Wim Blaton - 58min16sec
Elien, Hugo, Mark, Anne, Kaatje, Sofie en Ulrike aan de start van de 5km, Wim ging vandaag een extra uitdaging aan door voor de lange 15km te kiezen.
Kaatje en Anne hielden er onder hun tweetjes een strak tempo op na. Anne kon zelfs nog een spurtje trekken en kwam als eerste dame over de meet van de 5km in een tijd van 23min19sec. Twintig tellen later nam Kaatje de tweede plaats in beslag. Schitterend succes voor ons team na de dubbelslag in Herfelingen vorige week.
Wim was intussen al bezig aan de tweede van drie ronden en kon het schema van 20min per ronde tamelijk goed aanhouden.
Wim zou de 15km afwerken in 58min16sec en behaalt hiermee een 11de plaats op 83 deelnemers.
Uitslag 5km 216 deelnemers!
50. Anne Herickx - 23min19sec
56. Kaatje Dermaut - 23min40sec
71. Ulrike Krikilion - 24min55sec
99. Mark Blaton - 27min12sec
184. Sofie Van Valckenborgh - 32min58sec
190. Hugo Blaton - 33min43sec
200. Elien Blaton - 35min12sec
Uitslag 15km 83 deelnemers:
11. Wim Blaton - 58min16sec
David 3de in Wieze
David Motte maakte vandaag deel uit van een 14 koppige kopgroep in de VWF wedstrijd te Wieze. In de finale ging een duo aan de haal, door een aarzeling mistte David deze aanval die later de beslissende bleek te zijn.
In de spurt had David geen moeite om de 3de plaats binnen te halen.
In de eerste ronde trok Yorick Lison meteen de registers open en trok het peloton op een lint.
Ook dit nog: David verloor tijdens de ontsnapping zijn drinkbus. Geen nood, de volgende ronde hield hij even halt om zijn drinkbus terug op te rapen. En terug zijn plaats bij de leiders te gaan innemen. Straf!
In de spurt had David geen moeite om de 3de plaats binnen te halen.
In de eerste ronde trok Yorick Lison meteen de registers open en trok het peloton op een lint.
Ook dit nog: David verloor tijdens de ontsnapping zijn drinkbus. Geen nood, de volgende ronde hield hij even halt om zijn drinkbus terug op te rapen. En terug zijn plaats bij de leiders te gaan innemen. Straf!
Jeroen in 6daagse MTB Challenge Polen
Zondag 24 juli gaat Jeroen Mettepenningen van start in de Sudety MTB Challenge van Polen.
De Sudety MTB Challenge is een minder bekende meerdaagse mtb challenge zoals Cape Epic, Transalp en Crocodile Trophy. Tijdens deze 6 daagse zal Jeroen zo'n 360tal mtb kilometers en maar liefst 13500 hoogtemeters moeten overwinnen.
Zoals de meeste rittenkoersen start ook deze met een proloog waarin Jeroen om 15h23min30sec van start gaat.
De overige etappes starten steeds om 10u 's ochtends.
Jeroen ging proberen ons op de hoogte te houden van zijn ervaringen maar het is afwachten of dat met het Poolse internet netwerk lukt.
Resultaten en meer info op http://www.mtbchallenge.com/
De Sudety MTB Challenge is een minder bekende meerdaagse mtb challenge zoals Cape Epic, Transalp en Crocodile Trophy. Tijdens deze 6 daagse zal Jeroen zo'n 360tal mtb kilometers en maar liefst 13500 hoogtemeters moeten overwinnen.
Zoals de meeste rittenkoersen start ook deze met een proloog waarin Jeroen om 15h23min30sec van start gaat.
De overige etappes starten steeds om 10u 's ochtends.
Jeroen ging proberen ons op de hoogte te houden van zijn ervaringen maar het is afwachten of dat met het Poolse internet netwerk lukt.
Resultaten en meer info op http://www.mtbchallenge.com/
vrijdag 22 juli 2011
Wim 4de in Grimminge
Wim werd vandaag 4de op de 6km jogging voor "Kom op tegen Kanker."
De organisatie bracht een mooi parcours 60% langs veldwegen.
Al meteen na de start koos de latere winnaar het hazenpad. Wim gaf het tempo aan in de achtervolgende groep van 3.
Maar op 2km van de finish kreeg Wim steken in de milt en moest hij zijn twee mede achtervolgers laten lopen. Hij had al gemerkt dat er geen tegenstand meer kwam opzetten en schakelde een versnelling lager met oog op de 15km morgen te Bogaarden.
De organisatie bracht een mooi parcours 60% langs veldwegen.
Al meteen na de start koos de latere winnaar het hazenpad. Wim gaf het tempo aan in de achtervolgende groep van 3.
Maar op 2km van de finish kreeg Wim steken in de milt en moest hij zijn twee mede achtervolgers laten lopen. Hij had al gemerkt dat er geen tegenstand meer kwam opzetten en schakelde een versnelling lager met oog op de 15km morgen te Bogaarden.
donderdag 21 juli 2011
Yorick Lison strandt op zucht van PK podium
Onder droge omstandigheden werd vandaag te Steenhuize het Provinciaal Kampioenschap Oost-Vlaanderen verreden binnen de Vlaamse Wielerfederatie.
Een gemotiveerd team aan de start met Oost-Vlamingen in vorm Johan en Yorick, David die fris terug is uit vakantie en Bjorn Lison die zijn broer maar wat graag in de kampioenentrui zou zien rijden ook Wim Blaton stond zijn team bij in categorie A.
In de categorie C zagen we een sterk evoluerende Wouter De Cleer, Kevin Du Ville blesseerde zich gisteren op training en kon geen kracht zetten. Hij hoopt wel zaterdag in Wieze terug te kunnen meedraaien.
De wedstrijd cat. A
Een bijzonder slechte start in deze race voor Wim die al na 3km met een klapband te maken krijgt en zijn team niet meer van dienst kan zijn.
De belangrijkste ontsnapping was er eentje van favoriet D. Saelens die met een medevluchter enkele ronden lang op kop rijdt. Dankzij een sterk team hoefden onze Oost-Vlamingen echter nooit te panikeren want mede dankzij de inzet van onze renners werd het duo terug ingerekend.
Yorick die nerveus aan de start verscheen en enorm naar deze wedstrijd toeleefde gooide zijn troeven op tafel en trok in de aanval met twee sterke medevluchters. Toch werd ook deze ontsnapping na een rondje terug teniet gedaan.
Ondertussen brak het peloton in twee stukken. Yorick Lison zat voorin en had de steun van superploegmaat David. Dit eerste deel ging spurten voor de titel, een spurt die op gang gebracht werd door een beresterke David Motte in dienst vandaag, knap! Yorick had veel energie in de ontsnapping gestoken, kreeg opkomende krampen maar wist toch nog voorin het pak te eindigen. Onder voorbehoud een 7de plaats maar net naast het Oost-Vlaams podium.
Yorick was onder de indruk van het geleverde werk van de ploegmaats en mag tevreden zijn over zijn wedstrijd.
Ook ik als voorzitter zag een schitterend team aan het werk en is uiterst tevreden met de gang van zaken momenteel. Zo voortdoen gasten en resultaten gaan niet uitblijven!
Een gemotiveerd team aan de start met Oost-Vlamingen in vorm Johan en Yorick, David die fris terug is uit vakantie en Bjorn Lison die zijn broer maar wat graag in de kampioenentrui zou zien rijden ook Wim Blaton stond zijn team bij in categorie A.
In de categorie C zagen we een sterk evoluerende Wouter De Cleer, Kevin Du Ville blesseerde zich gisteren op training en kon geen kracht zetten. Hij hoopt wel zaterdag in Wieze terug te kunnen meedraaien.
De wedstrijd cat. A
Een bijzonder slechte start in deze race voor Wim die al na 3km met een klapband te maken krijgt en zijn team niet meer van dienst kan zijn.
De belangrijkste ontsnapping was er eentje van favoriet D. Saelens die met een medevluchter enkele ronden lang op kop rijdt. Dankzij een sterk team hoefden onze Oost-Vlamingen echter nooit te panikeren want mede dankzij de inzet van onze renners werd het duo terug ingerekend.
Yorick die nerveus aan de start verscheen en enorm naar deze wedstrijd toeleefde gooide zijn troeven op tafel en trok in de aanval met twee sterke medevluchters. Toch werd ook deze ontsnapping na een rondje terug teniet gedaan.
Ondertussen brak het peloton in twee stukken. Yorick Lison zat voorin en had de steun van superploegmaat David. Dit eerste deel ging spurten voor de titel, een spurt die op gang gebracht werd door een beresterke David Motte in dienst vandaag, knap! Yorick had veel energie in de ontsnapping gestoken, kreeg opkomende krampen maar wist toch nog voorin het pak te eindigen. Onder voorbehoud een 7de plaats maar net naast het Oost-Vlaams podium.
Yorick was onder de indruk van het geleverde werk van de ploegmaats en mag tevreden zijn over zijn wedstrijd.
Ook ik als voorzitter zag een schitterend team aan het werk en is uiterst tevreden met de gang van zaken momenteel. Zo voortdoen gasten en resultaten gaan niet uitblijven!
zondag 17 juli 2011
EK VWF werd afvallingsrace
Hevige stortbuien en opklaringen wisselden elkaar af in en rond Temse waar het Europees Kampioenschap gereden werd binnen de Vlaamse Wielerfederatie.
De grote afstand het erbarmelijke weer zorgden voor een beperkte opkomst een peloton van 60 A renners stond vertrekkensklaar om 16u.
Voor ons team waren de broers Lison present samen met onze winnaars van gisteren Wouter en Wim.
Aanvankelijk reed het hele team goed voorin Wim wist zelfs eens de sprong naar een vier leiders te wagen. Later moest hij dit echter bekopen en Wim droop rond half koers af. Enkele ronden later ervaarde ook Wouter de gevolgen van de loopkilometers gisteren.
De broers kwamen er dus alleen voor te staan in deze afvallingsrace. Het moet gezegd onder hun tweetjes deden ze dat zeer verstandig. Bjorn bleef steeds in de eerste 10 posities van het peloton vertoeven, Yorick ging mee in de aanval, was hij er toch eens niet bij dan reed hij het gat wel dicht.
In de finale waren er twee koplopers met een boni van om en bij de halve minuut. Door het tactisch steekspel tussen de twee in de laatste ronde kwam de voorwacht van het peloton zeer dicht opzetten.
Bjorn finishte net buiten de top 10 ook Yorick reed nog een sterke laatste ronde en kwam aan in een gehalveerd peloton.
De grote afstand het erbarmelijke weer zorgden voor een beperkte opkomst een peloton van 60 A renners stond vertrekkensklaar om 16u.
Voor ons team waren de broers Lison present samen met onze winnaars van gisteren Wouter en Wim.
Aanvankelijk reed het hele team goed voorin Wim wist zelfs eens de sprong naar een vier leiders te wagen. Later moest hij dit echter bekopen en Wim droop rond half koers af. Enkele ronden later ervaarde ook Wouter de gevolgen van de loopkilometers gisteren.
De broers kwamen er dus alleen voor te staan in deze afvallingsrace. Het moet gezegd onder hun tweetjes deden ze dat zeer verstandig. Bjorn bleef steeds in de eerste 10 posities van het peloton vertoeven, Yorick ging mee in de aanval, was hij er toch eens niet bij dan reed hij het gat wel dicht.
In de finale waren er twee koplopers met een boni van om en bij de halve minuut. Door het tactisch steekspel tussen de twee in de laatste ronde kwam de voorwacht van het peloton zeer dicht opzetten.
Bjorn finishte net buiten de top 10 ook Yorick reed nog een sterke laatste ronde en kwam aan in een gehalveerd peloton.
zaterdag 16 juli 2011
SUPERDAG VOOR TERHEYDE IN HERFELINGEN LOOPT
Klik op de afbeelding om alle foto's te bekijken in ons album.
Herfelingen Loopt werd een groot succes voor Terheyde Running Team. Niet alleen kregen we een zogoed als voltallig team aan de start van deze jogging in eigen gemeente. We kaapten ook nog eens 2 van de 3 hoofdprijzen weg.
Het wedstrijdverslag:
Meteen na de start staat een lange lastige klim te wachten richting Heikruis. Na deze beklimming krijgen we 4 lopers op kop. Hierbij Wouter en Wim samen met een deelnemer van de 17km en één rechtstreekse concurrent van Wim op de 7km. Wouter zat dus in een comfortabele situatie en liep naar de zege.
Bij het ingaan van de tweede ronde liep Wim de lange helling aan een stevig tempo op in de hoop zijn concurrent te lossen. Maar hij klampte aan en counterde fel boven op deze helling, Wim kon nog aanklampen. Even later probeerde Wim met een tweede tussenversnelling die alweer gecounterd werd. Aan de voet van de laatste klim op 600m van de finish plaatste Wim een alles of niets poging. Wim liep weg van de tegenstand en finishte solo.
Na een hele reeks ereplaatsen eindelijk de hoofdvogel, tevens voor Wouter een knappe overwinning maakt van deze regenachtige dag toch een topdag voor Terheyde. Ook de 5de plaats van Bert is meer dan het vermelden waard. Herfelingen kleurde vandaag zwart-geel!
Morgen en donderdag staan Wim en Wouter alweer aan de start van wielerwedstrijden in Temse en Steenhuize.
Vrijdag lopen we dan voor Kom Op Tegen Kanker in Grimminge (Geraardsbergen).
Zaterdag staat de klassieker te Bogaarden (jogging) op het programma.
Proficiat aan alle Terheyde lopers vandaag voor deze mooie wedstrijd in onze regio!
Uitslagen 3,5km - 41deelnemers:
1. WOUTER DE CLEER - 13min22sec
5. Bert Haerinck - 15min04sec
18. Mark Blaton - 18min45sec
22. Barbara Van Herzeele - 22min58sec
23. Elien Blaton - 24min02sec
24. Sarah Musschebroeck - 24min07sec
31. Hugo Blaton - 25min44sec
40. Adelheid Lot - 27min38sec
Uitslagen 7km - 60 deelnemers:
1. WIM BLATON - 26min51sec
27. Kaatje Dermaut - 36min20sec
28. Anne Herickx - 36min22sec
Johan De Roeck 14de in Appels
In de VWF wedstrijd te Appels haalde Johan De Roeck vandaag een 14de plaats.
Tien renners waren in de aanval, Johan trekt het goede gevoel van de laatste wedstrijden door en kon zich dus nog mooi plaatsten voor de overige plaatsen.
Tien renners waren in de aanval, Johan trekt het goede gevoel van de laatste wedstrijden door en kon zich dus nog mooi plaatsten voor de overige plaatsen.
donderdag 14 juli 2011
Maratona Dles Dolomites, dag per dag
David Motte reed de Maratona Dles Dolomites.
Hier leest u zijn verslag dag per dag incl. enkele foto's.
Met dank aan David voor dit leuk verslag.
DAG 1
Donderdag 7 juli:
Na een vermoeiende autorit van 12uren en een nacht slaapachterstand zijn we dan toch aangekomen aan ons hotel.
9u15, de andere mannen die al enkele dagen aanwezig zijn, stonden juist op het punt om de laatste 85km van Maratona Dles Dolomites te gaan verkennen. Na een lange autorit begon het te kriebelen om te fietsen, ook al hadden we in auto besloten om eerst wat te slapen en pas in de namiddag wat te fietsen, maar al snel hadden we onze koerskledij aan om mee de verkenning te doen.
Op het programma stonden de Compolongo, Colle S.Lucia, Giau, Falzarego en Volparola.
Na de eerste beklimmingen hadden we het direct door dat het zondag een hele zware rit zou worden. Wat ons ook heel snel opviel is dat de streek er heel prachtig is! Veel mooier dan het parcour van La Marmotte.
Na een tijdje te fietsen stond het beest op ons te wachten, "Giau" 2236meter, dit is een hele zware beklimming! Wie zondag hier nog fris zit, kan het verschil maken.
Boven op de Giau zijn we gestopt om iets te eten, zo leerden we de rest van onze groep ook beter kennen.
Nadien zetten we onze weg terug richting ons hotel. Ons hotel lag juist aan de voet van de Compolongo, ook vlakbij de aankomst van de Maratona.
![]()
![]()
![]()
![]()
DAG 2
Vrijdag 8 juli:
Na een nachtje te slapen, stonden we deze morgen fris aan het ontbijt. Na het ontbijt gingen we op pad om de eerste 55km te gaan verkennen. Compolongo, Pordoi, Sella en Gardena. Persoonlijk vond ik de Pordoi één van de mooiere beklimmingen.
Prachtige omgeving, veel bochten wat voor een afwisseling zorgde. Aan de top van de Pordoi stond er een prachtig standbeeld: de fiets van Paolo Savoldelli, die dit jaar na de Ronde van Italië de fiets aan de haak hing.
Na deze rit hadden we alle bergen gedaan. We wisten dat het zondag heel zwaar zou worden.
In de namiddag de start en aankomst te voet gaan verkennen.
Dankzij Martin en Luc, die heel de organisatie van onze groep op hun hebben genomen, kregen we ons starterspakket van de organisatie. Een grote katoenen zak vol, van wielertrui tot sportvoeding.
Overal hadden we het al gehoord dat het een top organisatie is, maar na vandaag kunnen we dit zelf ook bevestigen.
![]()
![]()
![]()
![]()
DAG 3
Zaterdag 9 juli:
Na een heel intensief koersseizoen, lange verplaatsing en verkenning van beide ritten voelden de benen niet al te fris aan.
Nu was het de bedoeling om toch fris aan de start te komen. Persoonlijk opteerde ik om te gaan losrijden, maar losrijden in deze omgeving???? Het is er geen meter vlak, steeds bergop of bergaf. Na 1u30 los te rijden, samen met Bart Deurbroeck van het Grinta team, draaide ik het hotel binnen. Deze middag
stond volledig in het teken van rusten, rusten en nog een rusten. Gelukkig hadden we de Ronde van Frankrijk om naar te kijken.
Ook binnen onze groep begon de stress op te komen. Hoe later op de avond, hoe meer stress bij iedereen. Tenslotte stond er ons iets zwaar te wachten.
![]()
![]()
DAG 4
Zondag 10 juli:
Vandaag was het zover, de 25e editie van Maratona Dles Dolomites, 138km - 4190 hoogtemeters, start om 6u30.
Om 4u liep de wekker al af, mijn kamergenoot Guido De Vuyst sprong direct recht op het bed "ik ga er een lap op geven!!!"
Van s'morgens 4u zat er de amical al goed in. Om 4u30 zaten we al aan de ontbijttafel om zoveel mogelijk te eten.
Ook aan de ontbijttafel was er enorm veel stress.
5u15 was het zover, we sprongen de fiets op richting onze startbox. Omdat het mijn eerste deelname was
zat ik in startbox 4, helemaal achteraan. Een groot deel van onze groep mocht in andere startboxen vertrekken. En daar stonden we dan, 5u30, nog 1u voor de start, gelukkig had ik Johan Cordonnier en Guido De Vuyst om mij wat gezelschap te houden, tussen (in mijn box) 4OO0 andere renners.
Oppeppende muziek, Italiaanse aanmoedigingen, rondvliegende helicopters (Italiaanse televisie). Om stipt 6u30 werd de start gegeven. Box 1, Box 2, Box3 en nadien pas Box 4, 6u49 konden we eindelijk beginnen te fietsen. Al was van snel fiesten totaal nog geen sprake. Samen met Johan hadden we besloten om de rit
samen af te leggen, pas in de afdaling van "Pordoi" konden we eindelijk doorfiesten. Veel te laat naar ons goesting, hierdoor mochten we een toptijd al vergeten.
Op de Compolongo en Pordoi, zo ver je kon kijken, massa's volk over de hele de breedte van de straat, prachtig voor het publiek om te kijken, maar voor ons was een serieus blok aan ons been. Pas in de afdaling begon er plaats te komen. Vanaf de Sella hielden we er een stevig tempo op na. Na de Gardena passeerden
we aan de finish, maar het zwaarste moest nu nog komen. Tussen de Compolongo (deze beklimming moesten we twee keer doorstaan) en de Coll S. Lucia kreeg ik problemen met de maag (teveel suikers ingenomen op een kortere tijd) Het tempo van Johan was te snel voor mij, toch besloot ik om door te bijten maar aan de voet van de Giau (het zware beest) besloot ik om mijn eigen tempo te rijden en Johan te laten gaan. Na enkele kilometers klimmen was mijn maag opnieuw in orde en kon ik terug het snelle tempo aanhouden, al snel haalde ik Johan opnieuw in en liet ik hem achter. Johan kreeg namelijk rugklachten. Met een tijd van 47min stond ik aan de top. Deze berg was met tijdsregistratie van aan de voet tot aan de top. Tot aan de finish hield ik er een heel stevig tempo op na, met vol risico's in de afdalingen en na de laatste
beklimming, Valparola, ging ik met een heel snel tempo richting de finish, waar ik er nog een sprintje uitperste. Met een tijd van 5u27 behaalde ik eindstreep.
Een 100ste plaats in de algemene uitslag en 16e in mijn reeks kon ik met een goed gevoel de dag afsluiten. Met een betere startplaats had er een nog beter tijd ingezeten. Dankzij mijn resultaat heb ik volgend jaar het voorrecht om in de eerste startbox te starten.
Na de rit werd er ons een grote maaltijd door de organisatie aangeboden. Deze organisatie is echt TOP, beter kan gewoon niet!!!!
Met dank aan Luc en Martin die alles in orde gebracht hebben en dank aan WTC Erwetegem Sportief voor de heel leuke sfeer. Morgen staat er ons een lange terugreis te wachten, maar deze nemen we er gerust bij na een 4daagse die dik in orde was.
En nu een weekje Gardameer met de vriendin om rustig te herstellen.
![]()
![]()
![]()
Hier leest u zijn verslag dag per dag incl. enkele foto's.
Met dank aan David voor dit leuk verslag.
DAG 1
Donderdag 7 juli:
Na een vermoeiende autorit van 12uren en een nacht slaapachterstand zijn we dan toch aangekomen aan ons hotel.
9u15, de andere mannen die al enkele dagen aanwezig zijn, stonden juist op het punt om de laatste 85km van Maratona Dles Dolomites te gaan verkennen. Na een lange autorit begon het te kriebelen om te fietsen, ook al hadden we in auto besloten om eerst wat te slapen en pas in de namiddag wat te fietsen, maar al snel hadden we onze koerskledij aan om mee de verkenning te doen.
Op het programma stonden de Compolongo, Colle S.Lucia, Giau, Falzarego en Volparola.
Na de eerste beklimmingen hadden we het direct door dat het zondag een hele zware rit zou worden. Wat ons ook heel snel opviel is dat de streek er heel prachtig is! Veel mooier dan het parcour van La Marmotte.
Na een tijdje te fietsen stond het beest op ons te wachten, "Giau" 2236meter, dit is een hele zware beklimming! Wie zondag hier nog fris zit, kan het verschil maken.
Boven op de Giau zijn we gestopt om iets te eten, zo leerden we de rest van onze groep ook beter kennen.
Nadien zetten we onze weg terug richting ons hotel. Ons hotel lag juist aan de voet van de Compolongo, ook vlakbij de aankomst van de Maratona.
DAG 2
Vrijdag 8 juli:
Na een nachtje te slapen, stonden we deze morgen fris aan het ontbijt. Na het ontbijt gingen we op pad om de eerste 55km te gaan verkennen. Compolongo, Pordoi, Sella en Gardena. Persoonlijk vond ik de Pordoi één van de mooiere beklimmingen.
Prachtige omgeving, veel bochten wat voor een afwisseling zorgde. Aan de top van de Pordoi stond er een prachtig standbeeld: de fiets van Paolo Savoldelli, die dit jaar na de Ronde van Italië de fiets aan de haak hing.
Na deze rit hadden we alle bergen gedaan. We wisten dat het zondag heel zwaar zou worden.
In de namiddag de start en aankomst te voet gaan verkennen.
Dankzij Martin en Luc, die heel de organisatie van onze groep op hun hebben genomen, kregen we ons starterspakket van de organisatie. Een grote katoenen zak vol, van wielertrui tot sportvoeding.
Overal hadden we het al gehoord dat het een top organisatie is, maar na vandaag kunnen we dit zelf ook bevestigen.
DAG 3
Zaterdag 9 juli:
Na een heel intensief koersseizoen, lange verplaatsing en verkenning van beide ritten voelden de benen niet al te fris aan.
Nu was het de bedoeling om toch fris aan de start te komen. Persoonlijk opteerde ik om te gaan losrijden, maar losrijden in deze omgeving???? Het is er geen meter vlak, steeds bergop of bergaf. Na 1u30 los te rijden, samen met Bart Deurbroeck van het Grinta team, draaide ik het hotel binnen. Deze middag
stond volledig in het teken van rusten, rusten en nog een rusten. Gelukkig hadden we de Ronde van Frankrijk om naar te kijken.
Ook binnen onze groep begon de stress op te komen. Hoe later op de avond, hoe meer stress bij iedereen. Tenslotte stond er ons iets zwaar te wachten.
DAG 4
Zondag 10 juli:
Vandaag was het zover, de 25e editie van Maratona Dles Dolomites, 138km - 4190 hoogtemeters, start om 6u30.
Om 4u liep de wekker al af, mijn kamergenoot Guido De Vuyst sprong direct recht op het bed "ik ga er een lap op geven!!!"
Van s'morgens 4u zat er de amical al goed in. Om 4u30 zaten we al aan de ontbijttafel om zoveel mogelijk te eten.
Ook aan de ontbijttafel was er enorm veel stress.
5u15 was het zover, we sprongen de fiets op richting onze startbox. Omdat het mijn eerste deelname was
zat ik in startbox 4, helemaal achteraan. Een groot deel van onze groep mocht in andere startboxen vertrekken. En daar stonden we dan, 5u30, nog 1u voor de start, gelukkig had ik Johan Cordonnier en Guido De Vuyst om mij wat gezelschap te houden, tussen (in mijn box) 4OO0 andere renners.
Oppeppende muziek, Italiaanse aanmoedigingen, rondvliegende helicopters (Italiaanse televisie). Om stipt 6u30 werd de start gegeven. Box 1, Box 2, Box3 en nadien pas Box 4, 6u49 konden we eindelijk beginnen te fietsen. Al was van snel fiesten totaal nog geen sprake. Samen met Johan hadden we besloten om de rit
samen af te leggen, pas in de afdaling van "Pordoi" konden we eindelijk doorfiesten. Veel te laat naar ons goesting, hierdoor mochten we een toptijd al vergeten.
Op de Compolongo en Pordoi, zo ver je kon kijken, massa's volk over de hele de breedte van de straat, prachtig voor het publiek om te kijken, maar voor ons was een serieus blok aan ons been. Pas in de afdaling begon er plaats te komen. Vanaf de Sella hielden we er een stevig tempo op na. Na de Gardena passeerden
we aan de finish, maar het zwaarste moest nu nog komen. Tussen de Compolongo (deze beklimming moesten we twee keer doorstaan) en de Coll S. Lucia kreeg ik problemen met de maag (teveel suikers ingenomen op een kortere tijd) Het tempo van Johan was te snel voor mij, toch besloot ik om door te bijten maar aan de voet van de Giau (het zware beest) besloot ik om mijn eigen tempo te rijden en Johan te laten gaan. Na enkele kilometers klimmen was mijn maag opnieuw in orde en kon ik terug het snelle tempo aanhouden, al snel haalde ik Johan opnieuw in en liet ik hem achter. Johan kreeg namelijk rugklachten. Met een tijd van 47min stond ik aan de top. Deze berg was met tijdsregistratie van aan de voet tot aan de top. Tot aan de finish hield ik er een heel stevig tempo op na, met vol risico's in de afdalingen en na de laatste
beklimming, Valparola, ging ik met een heel snel tempo richting de finish, waar ik er nog een sprintje uitperste. Met een tijd van 5u27 behaalde ik eindstreep.
Een 100ste plaats in de algemene uitslag en 16e in mijn reeks kon ik met een goed gevoel de dag afsluiten. Met een betere startplaats had er een nog beter tijd ingezeten. Dankzij mijn resultaat heb ik volgend jaar het voorrecht om in de eerste startbox te starten.
Na de rit werd er ons een grote maaltijd door de organisatie aangeboden. Deze organisatie is echt TOP, beter kan gewoon niet!!!!
Met dank aan Luc en Martin die alles in orde gebracht hebben en dank aan WTC Erwetegem Sportief voor de heel leuke sfeer. Morgen staat er ons een lange terugreis te wachten, maar deze nemen we er gerust bij na een 4daagse die dik in orde was.
En nu een weekje Gardameer met de vriendin om rustig te herstellen.
Uitslag: 100ste algemeen, 16de van zijn categorie.
zondag 10 juli 2011
Massasprint niet te ontlopen in Lierde
Vandaag waren we aan het werk in Lierde.
Wouter en Kevin in de categorie C, Johan en de Lison's in categorie A.
Het werd een wedstrijd met vele ontsnappingspogingen waarbij onze mannen steeds vertegenwoordigd waren. Toch kon er nooit een groot verschil gemaakt worden en kwam in de laatste ronde alles samen om in een massasprint te bepalen wie de winnaar werd. Het werd uiteindelijk Jurgen Diependaele in cat. A.
Wouter en Kevin in de categorie C, Johan en de Lison's in categorie A.
Het werd een wedstrijd met vele ontsnappingspogingen waarbij onze mannen steeds vertegenwoordigd waren. Toch kon er nooit een groot verschil gemaakt worden en kwam in de laatste ronde alles samen om in een massasprint te bepalen wie de winnaar werd. Het werd uiteindelijk Jurgen Diependaele in cat. A.
zaterdag 9 juli 2011
Wim strandt weer op een 2de plaats in het lopen
Traditioneel vond vandaag ter gelegenheid van de dorpsfeesten te Waarbeke de Herman Mignon Jogging plaats. Niet de massa deelnemers aan de start van de 4,8 of 12km maar uiteraard waren de sterkere atleten wél present.
Wim was de enige Terheyde Runner vandaag en koos in laatste instantie voor de ietwat langere 8km.
Wetende dat dit voor mij een langere afstand is dan dat ik normaal aanga startte ik met een kleine reserve. Ik trachtte de hartslag onder de 180 te houden en ging de eerste km's toch nog mee met 2 medekoplopers in de 8km, 2 atleten van de 4km hadden een kleine voorsprong. Na een scherpe bocht ging de latere winnaar toch iets harder door en bleef ik met de andere over. Na de eerste ronde nam ik het tempo van hem over en liep zonder echt te versnellen langzaam van hem weg. Bij het ingaan van de laatste ronde zag ik de koploper lopen en ging ik voluit. Toch kwam ik amper dichter.
Alweer tweede dus, het mag eens dat plaatsje dichter zijn. Normaal doe ik volgende week de 7km in Herfelingen.
Vorig jaar herinner ik me nog goed dat Geert Wittenberg langs de kant stond om te supporteren en een mooi verslagje online te plaatsen. Geert revalideert momenteel van een zware valpartij met de fiets. Ik wou voor hem een mooie prestatie neerzetten. Geert, heel veel sterkte man tijdens de zware revalidatie!!!
Tip: ga het verslagje van Geert zeker nog eens opzoeken, via de zoekmachine op onze blog.
2de - 8km - 29min - 16,5km/h
![]()
Volledige uitslag op http://www.waarbekeherleeft.tk/
Wim was de enige Terheyde Runner vandaag en koos in laatste instantie voor de ietwat langere 8km.
Wetende dat dit voor mij een langere afstand is dan dat ik normaal aanga startte ik met een kleine reserve. Ik trachtte de hartslag onder de 180 te houden en ging de eerste km's toch nog mee met 2 medekoplopers in de 8km, 2 atleten van de 4km hadden een kleine voorsprong. Na een scherpe bocht ging de latere winnaar toch iets harder door en bleef ik met de andere over. Na de eerste ronde nam ik het tempo van hem over en liep zonder echt te versnellen langzaam van hem weg. Bij het ingaan van de laatste ronde zag ik de koploper lopen en ging ik voluit. Toch kwam ik amper dichter.
Alweer tweede dus, het mag eens dat plaatsje dichter zijn. Normaal doe ik volgende week de 7km in Herfelingen.
Vorig jaar herinner ik me nog goed dat Geert Wittenberg langs de kant stond om te supporteren en een mooi verslagje online te plaatsen. Geert revalideert momenteel van een zware valpartij met de fiets. Ik wou voor hem een mooie prestatie neerzetten. Geert, heel veel sterkte man tijdens de zware revalidatie!!!
Tip: ga het verslagje van Geert zeker nog eens opzoeken, via de zoekmachine op onze blog.
2de - 8km - 29min - 16,5km/h
Yorick 8ste in VWF Aalst
Yorick trok vandaag naar Aalst.
Deze voormiddag sprak ik nog met onze belofte en met een knipoog zei ik hem dat hij niet mocht onderdoen voor de 2de plaats van zijn broer gisteren. Hier zijn reactie na de wedstrijd:
Ik moet je ontgoochelen ik heb niet kunnen beter doen dan Bjorn gisteren. Maar heb toch nog een 8 ste plaats behaald. Een groepje van 6 reed in de 3de van 14 ronden weg. In de 5 de ronde heb ik een ontsnapping op touw gezet van 9 man. Deze heeft het uitgehouden tot de laatste ronde waar ik nog een final jump plaatste en als 2de van dat groepje aankwam. Dus al bij al een goede koers.
Inderdaad een goede koers Yorick!
Deze voormiddag sprak ik nog met onze belofte en met een knipoog zei ik hem dat hij niet mocht onderdoen voor de 2de plaats van zijn broer gisteren. Hier zijn reactie na de wedstrijd:
Ik moet je ontgoochelen ik heb niet kunnen beter doen dan Bjorn gisteren. Maar heb toch nog een 8 ste plaats behaald. Een groepje van 6 reed in de 3de van 14 ronden weg. In de 5 de ronde heb ik een ontsnapping op touw gezet van 9 man. Deze heeft het uitgehouden tot de laatste ronde waar ik nog een final jump plaatste en als 2de van dat groepje aankwam. Dus al bij al een goede koers.
Inderdaad een goede koers Yorick!
Bjorn 2de in Burst
Bjorn Lison trok vrijdag naar de VWF wedstrijd te Burst. In de spurt van een kopgroep kon hij een knappe 2de plaats behalen.
Proficiat!
Proficiat!
woensdag 6 juli 2011
David vertrekt naar Maratona Dles Dolomites
Zopas vertrok David Motte richting Dolomieten om er deel te nemen aan de Maratona Dles Dolomites. Op deze blog zal je hem op de voet kunnen volgen. Bedoeling is dat David de komende dagen paar trainingen doet in de bergen en zondag deelneemt aan de Granfondo rit.
Vandaag is het zover, laatste maal fiets gecheckt, koffers gepakt, afscheid genomen van het thuisfront en nu beginnen we aan een 1000km lange tocht richting Corvara. Met pauzes erbij vermoeden we dat we 12u onderweg zullen zijn. Samen met Guido beloofd het een lange en leuke autorit te worden. Wisten jullie dat we zelf een voetbal mee hebben, Guido is van plan om aan de tankstations “een potje te schotten”, kwestie van de doorbloeding van onze benen optimaal te houden. Het zal een raar zicht worden, twee personen die aan het voetballen zijn midden in de nacht! Binnen 4 dagen is het zover, de 25ste editie van Maratona Dles Dolomites. Op een traject van 138km staan er ons 9 col’s te wachten, goed voor zo een 4190 hoogtemeters. Onze groep bestaat uit 24 personen waarvan heel hun seizoen in het teken van de dolomieten marathon stond. Met dit jaar 12000km in de benen zak ik met een gerust gevoel af. We hopen morgenochtend ter plaatse te zijn zodat we kunnen aansluiten bij onze groep die een deel van het traject per fiets gaan verkennen.
Dagelijks kunnen jullie hier ons verhaal, foto's en vooral leuke anekdotes volgen.
Vandaag is het zover, laatste maal fiets gecheckt, koffers gepakt, afscheid genomen van het thuisfront en nu beginnen we aan een 1000km lange tocht richting Corvara. Met pauzes erbij vermoeden we dat we 12u onderweg zullen zijn. Samen met Guido beloofd het een lange en leuke autorit te worden. Wisten jullie dat we zelf een voetbal mee hebben, Guido is van plan om aan de tankstations “een potje te schotten”, kwestie van de doorbloeding van onze benen optimaal te houden. Het zal een raar zicht worden, twee personen die aan het voetballen zijn midden in de nacht! Binnen 4 dagen is het zover, de 25ste editie van Maratona Dles Dolomites. Op een traject van 138km staan er ons 9 col’s te wachten, goed voor zo een 4190 hoogtemeters. Onze groep bestaat uit 24 personen waarvan heel hun seizoen in het teken van de dolomieten marathon stond. Met dit jaar 12000km in de benen zak ik met een gerust gevoel af. We hopen morgenochtend ter plaatse te zijn zodat we kunnen aansluiten bij onze groep die een deel van het traject per fiets gaan verkennen.
Dagelijks kunnen jullie hier ons verhaal, foto's en vooral leuke anekdotes volgen.
zondag 3 juli 2011
Bronzen David op Benelux Kampioenschap
Daags na de werkendag op de Jartazi Run moesten onze renners aan de bak te Bavegem voor het VWF Benelux Kampioenschap.
In de tweede ronde geraakte David met 5 mede kompanen voorop. Paar ronden later ging er eentje enkele ronden aan de haal maar het groepje Motte hield hem enkele ronden lang wel steeds in het vizier.
Het zestal leek dus te gaan beslissen wie Benelux Kampioen zou worden. Op 3 ronden van het einde echter kwam gevaar van in de achtergrond opzetten. De ploegen die niemand mee hadden sloegen de handen in elkaar en kwamen opzetten. Door een samenwerkend broederschap hielp Yorick om Bjorn nog bij het groepje te brengen. Op deze manier hadden we ook hier onze pion mee wat altijd handig kan zijn.
De achtervolgers kwamen dicht toch waren er maar twee renners die de sprong naar voor nog konden maken, waaronder de nieuwe kampioen. David werd in de sprint tot vijfmaal toe fel gehinderd en kon nooit op volle snelheid komen. Hij strandde op de 3de stek. Tweede kampioenschap, tweede podiumplaats.
In de categorie C liet Kevin zich makkelijk meedrijven in het peloton.
Proficiat aan het team voor de knappe wedstrijd.
In de tweede ronde geraakte David met 5 mede kompanen voorop. Paar ronden later ging er eentje enkele ronden aan de haal maar het groepje Motte hield hem enkele ronden lang wel steeds in het vizier.
Het zestal leek dus te gaan beslissen wie Benelux Kampioen zou worden. Op 3 ronden van het einde echter kwam gevaar van in de achtergrond opzetten. De ploegen die niemand mee hadden sloegen de handen in elkaar en kwamen opzetten. Door een samenwerkend broederschap hielp Yorick om Bjorn nog bij het groepje te brengen. Op deze manier hadden we ook hier onze pion mee wat altijd handig kan zijn.
De achtervolgers kwamen dicht toch waren er maar twee renners die de sprong naar voor nog konden maken, waaronder de nieuwe kampioen. David werd in de sprint tot vijfmaal toe fel gehinderd en kon nooit op volle snelheid komen. Hij strandde op de 3de stek. Tweede kampioenschap, tweede podiumplaats.
In de categorie C liet Kevin zich makkelijk meedrijven in het peloton.
Proficiat aan het team voor de knappe wedstrijd.
Jartazi Run schot in de roos
Gisteren was het dan zover. Maandenlange voorbereidingen van het teambestuur moesten gisteren resulteren in een top organisatie te Herne. Streefdoel was minstens 100 deelnemers, 200 zou een mega groot succes geweest zijn... het werden er 144 iets tussenin dus!
Voor de leeftijdscategorie °2002, °2003 waren er een 12 tal vertrekkers. Vreemd genoeg was er voor oudere leeftijdscategorie °2001 - °2000 maar één deelnemer. Deze knaap vertrok met zijn ouders dan maar voor de 6km en deed dit voortreffelijk.
De kids run was een zeer kindvriendelijk parcours op het grasveld achter de parochiezaal en elk kind ging met een speelgoedje naar huis als aandenken.
Voor de Jartazi Run kwam er toch een kwalitatief sterk deelnemersveld opdagen met lopers van DAC, OEH, ACG en ook de Halse Triatlonclub H3O stond aan de start.
Het wedstrijdverslag door Wim:
De Jartazi Run kende een spannend wedstrijdverloop. Na het lusje doorheen het centrum passeerde een kopgroep van nog een kleine 10 man. Na 3 km was deze kopgroep ongeveer gehalveerd en moest ikzelf ook de rol lossen en een 4 tal lopers laten voorgaan. Enkel Geert Beeckman was mijn concurrent voor de 6km die mee was. Op minder dan 2km van de aankomst op een hellende strook kon ik terug de aansluiting maken met de kopgroep, iets wat niet vaak gebeurd in het lopen. Op 700m van de finish wist Geert echter nog een versnelling uit de benen te schudden waar ik geen antwoord op had. Ik werd dus 2de.
Dieter Berghmans van OEH was duidelijk de motor van het kopgroepje en finishte even later solo als winnaar van de 11km.
Proficiat aan de tenoren van deze wedstrijd jullie maakten er een knap wedstrijdverloop van.
Op Kaatje na kozen ook alle andere Terheyde lopers voor de 6km.
Op een 7de plaats liep Wouter De Cleer binnen even later zorgde Bert Haerinck knap voor een 3de top 10 plaats voor ons team.
Ulrike kwam als 26ste en 6de dame over de eindmeet, Sofie 51ste, Sarah 62ste, Hugo 68ste, Elien 69ste, Femke 74ste dit alles van 85 deelnemers.
Kaatje ging voor de uitdagende 11km en deed dit schitterend met een 2de plaats bij de dames.
Intussen dat de lopers aan hun inspanning bezig waren was er ter plaatse nog steeds een even schitterend team aan het werk om de organisatie draaiende te houden. Bekers water en sportdrank werden aangegeven, het verkeer werd geregeld, appelsienen gesneden, de drankbonnen bleven over de toog gaan, koffie en taart vlogen de deur uit en Yorick die bleef maar doorpraten. Schitterend!
Om 17u vond dan de prijsuitreiking plaats voor de prijzen danken wij KBC Galmaarden, Electro Timmermans Herne en Elektricitietswerken GWIELEK eveneens uit Herne.
2de editie
De toekomst van de Jartazi Run laten we voorlopig nog open. Het teambestuur zal voor- en nadelen afwegen. We willen zeker de renners niet verwaarlozen want met hen begon het allemaal en ook een duatlon organisatie op poten zetten blijft de uitdaging.
Houd alvast onze site en facebook in de gaten om nieuws hierover te vernemen.
De volledige uitslag van deze wedstrijd is terug te vinden op onze teamwebsite op volgende link:
http://sites.google.com/site/pajottenlandsportief/jartazi-run/uitslag
![]()
![]()
Voor de leeftijdscategorie °2002, °2003 waren er een 12 tal vertrekkers. Vreemd genoeg was er voor oudere leeftijdscategorie °2001 - °2000 maar één deelnemer. Deze knaap vertrok met zijn ouders dan maar voor de 6km en deed dit voortreffelijk.
De kids run was een zeer kindvriendelijk parcours op het grasveld achter de parochiezaal en elk kind ging met een speelgoedje naar huis als aandenken.
Voor de Jartazi Run kwam er toch een kwalitatief sterk deelnemersveld opdagen met lopers van DAC, OEH, ACG en ook de Halse Triatlonclub H3O stond aan de start.
Het wedstrijdverslag door Wim:
De Jartazi Run kende een spannend wedstrijdverloop. Na het lusje doorheen het centrum passeerde een kopgroep van nog een kleine 10 man. Na 3 km was deze kopgroep ongeveer gehalveerd en moest ikzelf ook de rol lossen en een 4 tal lopers laten voorgaan. Enkel Geert Beeckman was mijn concurrent voor de 6km die mee was. Op minder dan 2km van de aankomst op een hellende strook kon ik terug de aansluiting maken met de kopgroep, iets wat niet vaak gebeurd in het lopen. Op 700m van de finish wist Geert echter nog een versnelling uit de benen te schudden waar ik geen antwoord op had. Ik werd dus 2de.
Dieter Berghmans van OEH was duidelijk de motor van het kopgroepje en finishte even later solo als winnaar van de 11km.
Proficiat aan de tenoren van deze wedstrijd jullie maakten er een knap wedstrijdverloop van.
Op Kaatje na kozen ook alle andere Terheyde lopers voor de 6km.
Op een 7de plaats liep Wouter De Cleer binnen even later zorgde Bert Haerinck knap voor een 3de top 10 plaats voor ons team.
Ulrike kwam als 26ste en 6de dame over de eindmeet, Sofie 51ste, Sarah 62ste, Hugo 68ste, Elien 69ste, Femke 74ste dit alles van 85 deelnemers.
Kaatje ging voor de uitdagende 11km en deed dit schitterend met een 2de plaats bij de dames.
Intussen dat de lopers aan hun inspanning bezig waren was er ter plaatse nog steeds een even schitterend team aan het werk om de organisatie draaiende te houden. Bekers water en sportdrank werden aangegeven, het verkeer werd geregeld, appelsienen gesneden, de drankbonnen bleven over de toog gaan, koffie en taart vlogen de deur uit en Yorick die bleef maar doorpraten. Schitterend!
Om 17u vond dan de prijsuitreiking plaats voor de prijzen danken wij KBC Galmaarden, Electro Timmermans Herne en Elektricitietswerken GWIELEK eveneens uit Herne.
2de editie
De toekomst van de Jartazi Run laten we voorlopig nog open. Het teambestuur zal voor- en nadelen afwegen. We willen zeker de renners niet verwaarlozen want met hen begon het allemaal en ook een duatlon organisatie op poten zetten blijft de uitdaging.
Houd alvast onze site en facebook in de gaten om nieuws hierover te vernemen.
De volledige uitslag van deze wedstrijd is terug te vinden op onze teamwebsite op volgende link:
http://sites.google.com/site/pajottenlandsportief/jartazi-run/uitslag
JARTAZI RUN
MET DANK AAN VOLGENDE SPONSORS
VOOR DE EXTRA LOGISTIEKE STEUN OP DE JARTAZI RUN
Abonneren op:
Posts (Atom)