Enkele dagen verder! Parijs komt dichter ;-) Morgen al de laatste etappe.
De eerste etappe van 100km heb ik redelijk goed verteerd. Maar er werd ons de dag nadien een "zware" etappe voorgeschoteld! Wat moesten we ons daarbij voorstellen na net 100km tegen 15km/uur af gelegd te hebben? Ondertussen hebben we hier al door dat met een zware of moeilijke etappe vooral technisch bedoeld wordt. De tweede etappe had wel de langste klim van de hele challenge in peto. We moesten een klim doen van 11km, op deze afstand overbrugden we 580HM om uit te komen op een hoogte van 1286m, tevens het hoogste punt van de challenge. Dit werd direct gevolgd door een zeer moeilijke en technische afdaling van 1.5km lang. Dit was echt super fun. Hier kon ik alles blijven rijden en dikwijls anderen die te voet afdaalde inhalen.
Dat afdalen is met niets te vergelijken wat we in eigen land kunnen krijgen. Zelfs in de ardennen heb je zo geen afdalingen. Fun tot en met, heel technisch. Sommige afdalingen zijn zo stijl dat ik bijna met de top van mijn zadel aan mijn kin kom, je zit dan echt achter je achterwiel, onvoorstelbaar! Full suspention is hier wel een zaligheid, mijn grote wielen zijn een beetje een gulden middenweg. Deze tweede etappe was 70km lang met 2740HM en legde ik af op 5u28, dit is 12.5km per uur. ik eindigde op de 50e plaats in mijn categorie.
De derde etappe was een heel pak korter, 59km en 2302HM. Deze startte met een Lap of honour van 2km in de stadskern. Ook hier kon ik dankzij mijn koerservaring opschuiven tot helemaal vooraan in het peleton. Vrij snel begon het klimwerk. We klommen meteen tot 922m hoogte waarna er weer een zeer technische downhill kwam. Hier reden we nog met vrij veel op elkaar wat het nog extra spannend maakte. Ik dacht dat ik voor niet veel mensen moest onderdoen op technisch vlak, maar hier zijn renners met zelfmoordneigingen denk ik als ik hen die afdalingen zie afvliegen. Mijn skills zijn deze week fameus verbeterd! Wat ik hier geleerd heb is de beste leerschool die je zich kan voorstellen.
Zoals alle etappes waren er klimmen en afdalingen die bijna onmogelijk te berijden zijn en waar ik (en de meesten) te voet op of af moest.
Deze etappe legde ik af op 4u04 waarmee ik terug aan 15km/uur kwam zoals de eerste dag. In deze etappe eindigde ik op de 55e plaats.
De 4e etappe, vandaag, werd ook omschreven als zeer gevaarlijk. In de roadbook stond geschreven: There has been a remarkable number of accidents and falling-downs for the last 5 years. Deze etappe zou ook zeer zwaar worden wegens het constant op en neer gaan van de weg. Geen recuperatiepauzes. Op een gegeven moment moesten we over een oude aquaduct van 2.5m breed die redelijk hoog boven de grond hing, aan de kanten geen afsluiting of andere bescherming. Vlak achter deze brug moesten we afdalen in de ravijn vlak onder de aquaduct, hier stonden zeer veel toeschouwers... Ik heb mezelf hier overtroffen en ben wijslijk aan het stijlste stuk van de afdaling afgestapt (wat toen trouwens ook al niet meer makkeljk was) en te voet verder afgedaald. Bijna was ik in de val gelopen en had ik me laten opjutten door de toeschouwers. Geregeld op deze tocht waren er enorm technische beklimmingen, maar ik vind het vaak makkelijker om te blijven fietsen dan om te voet te gaan. Boomwortels oprijden ligt me goed. Vandaag kon ik lang in het sog van Kim Saenen blijven rijden, zij staat aan de leiding bij de vrouwen en mag daardoor vooraan in de boxen starten maar door een lekke band kwam ik vlak bij haar rijden. Uiteindelijk heb ik een belg geholpen wiens derailleurpad afgebroken was, hij had ook een Niner en ik had zo een pad op zak. Hierdoor verloor ik 4min op Kim. Dit parcours lag me zeer goed, de snelle opeenvolgingen van de beklimmingen en afdalingen verteerde ik beter dan die ellendig lange klimmen waar maar geen einde aan lijkt te komen... Hierdoor eindigde ik vandaag op de 43e plaats en schuif ik op naar de 47e plaats in het algemene classement Dit was mijn beste resultaat tot nu toe. Mijn directe achtervolger zit 4min44 achter op mij en ik zit op 2min en 12 van mijn voorganger. Morgen de laaste etappe. Ik hoop dat alles even vlot blijft gaan dan de voorbije week. Zonder materiaalschade of ongevallen over die finishlijn rijden en de finisher-shirt in ontvangst nemen! Ik kijk er naar uit! Emoties zullen loskomen, dat voel ik nu al ;-)
Morgenavond slaap ik opnieuw in het eerste hotel, daar had ik vorige week ook internet, dus jullie horen van mij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten