Gisteren ging ik voor het eerst van start in een duatlon van elite niveau: de drie sterren duatlon te Wevelgem.
De voorbereiding verliep grotendeels volgens plan: een voorjaar wielerwedstrijden uitrijden om ritme op te doen, vorige week de 10km te Oostende en voor de rest lopen enkel op training.
Ik hield aan de 10 van Oostende een goed gevoel over en was tevreden met de tijd van 44minuten zonder voluit te gaan. Dit maakte echter dat ik gisteren iets te voortvarend van start ging en ik mijn motor opblies. Ik startte samen met JP mijn trainingsmakker van in de GoWell maar kon na 3/10km kon ik zijn tempo niet bijhouden en moest echt vertragen, ook een pijnlijke milt begon zwaar tegen te steken. Ik had echt het gevoel dat ik mij opgeblazen had en zag het even niet meer zitten. Aftellen naar het fietsonderdeel dus!
De start van de 40km fietsen was echt een verlossing we startten met wind mee en ik koos voor een soepele tred om de spieren nog wat los te fietsen, toch haalde ik meteen en redelijk vlot de 40 per uur. Ik had het parcours niet op voorhand kunnen verkennen dus dit was een complete verrassing. Wel had ik al snel door dat de wind zeer vaak in het nadeel blies en heel weinig volledig in de rug. Overwegend vlak parcours op paar licht oplopende stukken. Het was een non drafting duatlon wat wou zeggen dat je niet in elkaars wiel mocht rijden. 10m afstand houden en wanneer je iemand wou voorbijsteken dan moet dat binnen de 15seconden gebeuren. Ik raapte vlot deelnemers op. Heel plots en onverwacht staken er krampen in de kuit de kop op na 30km, even voet uit het pedaal been los schudden en gelukkig even vlug verdwenen als gekomen.
Het laatste looponderdeel... dat is sterven. Twee rondjes en de eerste honderden meters dan doen de benen écht ongelofelijk veel pijn, stap voor stap aftellen. En genieten als je het aankomstpodium mag overschrijden!
Het niet-stayeren, de felle wind en het toch wel hoge niveau van het deelnemersveld maakten dat ik een enorm harde strijd tegen mezelf heb moeten voeren. Het deed deugd om nog s zo af te zien, ben niet zeker dat ik voldoende ga gerecupereerd zijn om woensdag bij elite z/c te starten in Bever.
De cijfers:
124 deelnemers
9,77km lopen: 37min58sec - 97ste positie
40km fietsen: 1h09min59sec - 80ste positie
4,8km lopen: 21min37sec - 86ste positie
Totaal eindtijd 9,7km lopen - 40km fietsen - 4,8km lopen= 2h11min
Conclusie:
De tijden vind ik allemaal niet slecht was volgens de verwachtingen, enkel het fietsen kon mss nog wat beter. Had met deze tijden wel een betere uitslag verwacht. Als je met deze tijden een -maar- 86ste stek haalt zegt dat ook veel over het deelnemersveld. Winnaar: huidig en meermaals wereldkampioen duatlon Joeri Vansteelant, die werkt dit alles zomaar eventjes af in 1h42min ALSTUBLIEFT, RESPECT MAN! ;-)
Volgende afspraak via "Dwars door Brugge" een run, 15km naar de duatlon in Elsegem op 24 mei.
Voilla, laat dit verslagje een voorbeeld zijn voor mijn collega renners!
Wim Blaton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten