David Motte reed de Maratona Dles Dolomites.
Hier leest u zijn verslag dag per dag incl. enkele foto's.
Met dank aan David voor dit leuk verslag.
DAG 1
Donderdag 7 juli:
Na een vermoeiende autorit van 12uren en een nacht slaapachterstand zijn we dan toch aangekomen aan ons hotel.
9u15, de andere mannen die al enkele dagen aanwezig zijn, stonden juist op het punt om de laatste 85km van Maratona Dles Dolomites te gaan verkennen. Na een lange autorit begon het te kriebelen om te fietsen, ook al hadden we in auto besloten om eerst wat te slapen en pas in de namiddag wat te fietsen, maar al snel hadden we onze koerskledij aan om mee de verkenning te doen.
Op het programma stonden de Compolongo, Colle S.Lucia, Giau, Falzarego en Volparola.
Na de eerste beklimmingen hadden we het direct door dat het zondag een hele zware rit zou worden. Wat ons ook heel snel opviel is dat de streek er heel prachtig is! Veel mooier dan het parcour van La Marmotte.
Na een tijdje te fietsen stond het beest op ons te wachten, "Giau" 2236meter, dit is een hele zware beklimming! Wie zondag hier nog fris zit, kan het verschil maken.
Boven op de Giau zijn we gestopt om iets te eten, zo leerden we de rest van onze groep ook beter kennen.
Nadien zetten we onze weg terug richting ons hotel. Ons hotel lag juist aan de voet van de Compolongo, ook vlakbij de aankomst van de Maratona.
DAG 2
Vrijdag 8 juli:
Na een nachtje te slapen, stonden we deze morgen fris aan het ontbijt. Na het ontbijt gingen we op pad om de eerste 55km te gaan verkennen. Compolongo, Pordoi, Sella en Gardena. Persoonlijk vond ik de Pordoi één van de mooiere beklimmingen.
Prachtige omgeving, veel bochten wat voor een afwisseling zorgde. Aan de top van de Pordoi stond er een prachtig standbeeld: de fiets van Paolo Savoldelli, die dit jaar na de Ronde van Italië de fiets aan de haak hing.
Na deze rit hadden we alle bergen gedaan. We wisten dat het zondag heel zwaar zou worden.
In de namiddag de start en aankomst te voet gaan verkennen.
Dankzij Martin en Luc, die heel de organisatie van onze groep op hun hebben genomen, kregen we ons starterspakket van de organisatie. Een grote katoenen zak vol, van wielertrui tot sportvoeding.
Overal hadden we het al gehoord dat het een top organisatie is, maar na vandaag kunnen we dit zelf ook bevestigen.
DAG 3
Zaterdag 9 juli:
Na een heel intensief koersseizoen, lange verplaatsing en verkenning van beide ritten voelden de benen niet al te fris aan.
Nu was het de bedoeling om toch fris aan de start te komen. Persoonlijk opteerde ik om te gaan losrijden, maar losrijden in deze omgeving???? Het is er geen meter vlak, steeds bergop of bergaf. Na 1u30 los te rijden, samen met Bart Deurbroeck van het Grinta team, draaide ik het hotel binnen. Deze middag
stond volledig in het teken van rusten, rusten en nog een rusten. Gelukkig hadden we de Ronde van Frankrijk om naar te kijken.
Ook binnen onze groep begon de stress op te komen. Hoe later op de avond, hoe meer stress bij iedereen. Tenslotte stond er ons iets zwaar te wachten.
DAG 4
Zondag 10 juli:
Vandaag was het zover, de 25e editie van Maratona Dles Dolomites, 138km - 4190 hoogtemeters, start om 6u30.
Om 4u liep de wekker al af, mijn kamergenoot Guido De Vuyst sprong direct recht op het bed "ik ga er een lap op geven!!!"
Van s'morgens 4u zat er de amical al goed in. Om 4u30 zaten we al aan de ontbijttafel om zoveel mogelijk te eten.
Ook aan de ontbijttafel was er enorm veel stress.
5u15 was het zover, we sprongen de fiets op richting onze startbox. Omdat het mijn eerste deelname was
zat ik in startbox 4, helemaal achteraan. Een groot deel van onze groep mocht in andere startboxen vertrekken. En daar stonden we dan, 5u30, nog 1u voor de start, gelukkig had ik Johan Cordonnier en Guido De Vuyst om mij wat gezelschap te houden, tussen (in mijn box) 4OO0 andere renners.
Oppeppende muziek, Italiaanse aanmoedigingen, rondvliegende helicopters (Italiaanse televisie). Om stipt 6u30 werd de start gegeven. Box 1, Box 2, Box3 en nadien pas Box 4, 6u49 konden we eindelijk beginnen te fietsen. Al was van snel fiesten totaal nog geen sprake. Samen met Johan hadden we besloten om de rit
samen af te leggen, pas in de afdaling van "Pordoi" konden we eindelijk doorfiesten. Veel te laat naar ons goesting, hierdoor mochten we een toptijd al vergeten.
Op de Compolongo en Pordoi, zo ver je kon kijken, massa's volk over de hele de breedte van de straat, prachtig voor het publiek om te kijken, maar voor ons was een serieus blok aan ons been. Pas in de afdaling begon er plaats te komen. Vanaf de Sella hielden we er een stevig tempo op na. Na de Gardena passeerden
we aan de finish, maar het zwaarste moest nu nog komen. Tussen de Compolongo (deze beklimming moesten we twee keer doorstaan) en de Coll S. Lucia kreeg ik problemen met de maag (teveel suikers ingenomen op een kortere tijd) Het tempo van Johan was te snel voor mij, toch besloot ik om door te bijten maar aan de voet van de Giau (het zware beest) besloot ik om mijn eigen tempo te rijden en Johan te laten gaan. Na enkele kilometers klimmen was mijn maag opnieuw in orde en kon ik terug het snelle tempo aanhouden, al snel haalde ik Johan opnieuw in en liet ik hem achter. Johan kreeg namelijk rugklachten. Met een tijd van 47min stond ik aan de top. Deze berg was met tijdsregistratie van aan de voet tot aan de top. Tot aan de finish hield ik er een heel stevig tempo op na, met vol risico's in de afdalingen en na de laatste
beklimming, Valparola, ging ik met een heel snel tempo richting de finish, waar ik er nog een sprintje uitperste. Met een tijd van 5u27 behaalde ik eindstreep.
Een 100ste plaats in de algemene uitslag en 16e in mijn reeks kon ik met een goed gevoel de dag afsluiten. Met een betere startplaats had er een nog beter tijd ingezeten. Dankzij mijn resultaat heb ik volgend jaar het voorrecht om in de eerste startbox te starten.
Na de rit werd er ons een grote maaltijd door de organisatie aangeboden. Deze organisatie is echt TOP, beter kan gewoon niet!!!!
Met dank aan Luc en Martin die alles in orde gebracht hebben en dank aan WTC Erwetegem Sportief voor de heel leuke sfeer. Morgen staat er ons een lange terugreis te wachten, maar deze nemen we er gerust bij na een 4daagse die dik in orde was.
En nu een weekje Gardameer met de vriendin om rustig te herstellen.
Uitslag: 100ste algemeen, 16de van zijn categorie.